WHO I FAOEdit
w 1963 roku WHO i FAO opublikowały Codex Alimentarius, który służy jako wytyczne dotyczące bezpieczeństwa żywności.
Jednakże, zgodnie z Unit 04 – Communication of Health& Dyrekcja Generalna ds. Konsumentów Komisji Europejskiej (SANCO):”Kodeks, choć stanowi zalecenia dotyczące dobrowolnego stosowania przez członków, standardy Kodeksu służą w wielu przypadkach jako podstawa ustawodawstwa krajowego., Odniesienie do norm bezpieczeństwa żywności zawartych w porozumieniu Światowej Organizacji Handlu w sprawie środków sanitarnych i Fitosanitarnych (porozumienie SPS) oznacza, że Kodeks ma daleko idące konsekwencje dla rozstrzygania sporów handlowych. Członkowie WTO, którzy chcą stosować bardziej rygorystyczne środki bezpieczeństwa żywności niż te określone w Kodeksie, mogą być zobowiązani do naukowego uzasadnienia tych środków.,”Tak więc, umowa zawarta w 2003 r., podpisana przez wszystkie państwa członkowskie, włącznie z całą UE, w Kodeksie Stan Codex 240 – 2003 dla mleka kokosowego, siarczyn zawierający dodatki, takie jak E223 i E 224 są dozwolone do 30 mg/kg, nie oznacza, że są one dopuszczone do UE, patrz system wczesnego ostrzegania o Żywności i paszy (RASFF) wpisy z Danii: 2012.0834; 2011.1848; en 2011.168, „siarczyn niedozwolony w mleku kokosowym z Tajlandii”. To samo dotyczy polisorbatu E 435: zob. 2012.0838 z Danii, niedozwolone polisorbaty w mleku kokosowym oraz, 2007.AIC z Francji., Tylko w odniesieniu do tych ostatnich UE zmieniła swoje rozporządzenia z dnia 2 lipca 2012 r.rozporządzeniem (UE) nr 583/2012, aby umożliwić stosowanie tego dodatku, który jest już stosowany od dziesięcioleci i jest absolutnie niezbędny.
AustraliaEdit
standardy żywności Australia Nowa Zelandia wymaga od wszystkich firm spożywczych wdrożenia systemów bezpieczeństwa żywności. Systemy te są zaprojektowane tak, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i powstrzymać rosnącą częstość zatruć pokarmowych, a także obejmują podstawowe szkolenia w zakresie bezpieczeństwa żywności dla co najmniej jednej osoby w każdej firmie.,Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa żywności są prowadzone w różnych formach m.in. przez zarejestrowane organizacje szkoleniowe (RTO), po których pracownicy otrzymują na swoim certyfikacie uznany w kraju Kodeks kompetencyjny.Podstawowe szkolenie z zakresu bezpieczeństwa żywności obejmuje:
- zrozumienie zagrożeń związanych z głównymi rodzajami żywności oraz warunków zapobiegania rozwojowi bakterii, które mogą powodować zatrucia pokarmowe i zapobiegać chorobom.,
- potencjalne problemy związane z opakowaniem produktu, takie jak wycieki w opakowaniach próżniowych, uszkodzenia opakowań lub inwazji szkodników, a także problemy i choroby rozprzestrzeniane przez szkodniki.
- bezpieczne obchodzenie się z żywnością. Obejmuje to bezpieczne procedury dla każdego procesu, takie jak przyjmowanie, ponowne Pakowanie, przechowywanie żywności, przygotowywanie i gotowanie, chłodzenie i ponowne podgrzewanie, wyświetlanie produktów, obchodzenie się z produktami podczas obsługi klientów, pakowanie, czyszczenie i dezynfekcja, Zwalczanie szkodników, transport i dostawa. Obejmuje również potencjalne przyczyny zanieczyszczenia krzyżowego.,
- Catering dla klientów, którzy są szczególnie narażeni na choroby przenoszone przez żywność, a także tych z alergią lub nietolerancją.
- prawidłowe procedury czyszczenia i dezynfekcji, środki czyszczące i ich prawidłowe stosowanie oraz przechowywanie przedmiotów czyszczących, takich jak szczotki, Mopy i ściereczki.
- higiena osobista, mycie rąk, choroby i odzież ochronna.
normy i wymagania dotyczące bezpieczeństwa żywności są określone na poziomie krajowym w Kodeksie norm żywnościowych i wprowadzane w życie w każdym państwie i na każdym terytorium przez akty i regulacje państwowe., Przepisy prawne oznaczają, że osoby odpowiedzialne za sprzedaż lub serwowanie niebezpiecznej żywności mogą ponosić odpowiedzialność za wysokie grzywny.
ChinaEdit
bezpieczeństwo żywności jest coraz większym problemem w chińskim rolnictwie. Chiński rząd nadzoruje produkcję rolną, a także produkcję opakowań do żywności, pojemników, dodatków chemicznych, produkcji leków i regulacji biznesowych., W ostatnich latach rząd chiński próbował skonsolidować regulację żywności z utworzeniem Państwowej Food and Drug Administration w 2003 roku, a urzędnicy byli również pod rosnącą presją publiczną i międzynarodową w celu rozwiązania problemów związanych z bezpieczeństwem żywności. Wydaje się jednak, że przepisy nie są dobrze znane w branży. Etykiety używane do żywności „zielonej”,” ekologicznej „i” wolnej od zanieczyszczeń ” nie są dobrze rozpoznawane przez handlowców, a wiele z nich nie jest jasne co do ich znaczenia., Badanie przeprowadzone przez Bank Światowy wykazało, że kierownicy supermarketów mieli trudności z uzyskaniem produktów spełniających wymagania bezpieczeństwa i okazało się, że wysoki odsetek produktów nie spełnia ustalonych norm.
tradycyjne systemy marketingowe, zarówno w Chinach, jak i w pozostałej części Azji, stanowią obecnie niewielką motywację lub zachętę dla indywidualnych rolników do poprawy jakości lub bezpieczeństwa, ponieważ ich produkty zazwyczaj grupują się ze standardowymi produktami w miarę postępów w kanale marketingowym., Bezpośrednie powiązania między grupami rolników a handlowcami lub ostatecznymi nabywcami, takimi jak supermarkety, mogą pomóc uniknąć tego problemu. Rządy muszą poprawić kondycję wielu rynków poprzez ulepszenie zarządzania i reinwestowanie opłat rynkowych w infrastrukturę fizyczną. Rynki hurtowe muszą zbadać wykonalność opracowania oddzielnych sekcji do obsługi owoców i warzyw, które spełniają określone normy bezpieczeństwa i jakości.,
Unia Europejskaedytuj
Parlament Unii Europejskiej (UE) tworzy prawodawstwo w formie dyrektyw i rozporządzeń, z których wiele jest obowiązkowych dla państw członkowskich, a zatem muszą być włączone do ustawodawstwa krajowego poszczególnych krajów. Jako bardzo duża organizacja, która istnieje w celu usunięcia barier w handlu między państwami członkowskimi i na którą poszczególne państwa członkowskie mają jedynie proporcjonalny wpływ, wynik jest często postrzegany jako nadmiernie biurokratyczne podejście „uniwersalne dla wszystkich”., Jednakże w odniesieniu do bezpieczeństwa żywności tendencja do błądzenia po stronie maksymalnej ochrony konsumenta może być postrzegana jako pozytywna korzyść. Parlament Europejski jest informowany o kwestiach bezpieczeństwa żywności przez Europejski Urząd ds. bezpieczeństwa żywności.
poszczególne państwa członkowskie mogą również posiadać inne przepisy i kontrole w odniesieniu do bezpieczeństwa żywności, pod warunkiem że nie stanowią one przeszkody w handlu z innymi państwami i mogą się znacznie różnić w swoich strukturach wewnętrznych i podejściach do regulacyjnej kontroli bezpieczeństwa żywności.,
od 13 grudnia 2014 r.nowe przepisy – rozporządzenie UE w sprawie informacji o żywności dla konsumentów 1169/2011 – nakładają na przedsiębiorstwa spożywcze obowiązek dostarczania informacji o alergiach dotyczących żywności sprzedawanej Bez opakowania, na przykład w punktach gastronomicznych, punktach sprzedaży delikatesów, piekarniach i barach kanapkowych.
Francjaedit
Agence nationale de sécurité sanitaire de l 'alimentation, de l' environnement et du travail (anses) jest francuską agencją rządową zajmującą się bezpieczeństwem żywności.,
Niemcyedit
Federalne Ministerstwo Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów (BMEL) jest Federalnym Ministerstwem Republiki Federalnej Niemiec.Historia: założona jako Federalne Ministerstwo Żywności, Rolnictwa i Leśnictwa w 1949 roku, nazwa ta nie zmieniła się aż do 2001 roku. Następnie zmieniono nazwę na Federalne Ministerstwo Ochrony Konsumentów, żywności i Rolnictwa. 22 listopada 2005 roku ponownie zmieniono nazwę na obecną: Federalne Ministerstwo Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów., Powodem tej ostatniej zmiany było to, że wszystkie ośrodki powinny uzyskać równy ranking, który został osiągnięty przez sortowanie ośrodków Alfabetycznie.Wizja: zrównoważona i zdrowa dieta z bezpieczną żywnością, odrębne prawa konsumentów i informacje dla konsumentów w różnych dziedzinach życia oraz silne i zrównoważone rolnictwo, a także perspektywy dla naszych obszarów wiejskich to ważne cele Federalnego Ministerstwa Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów (BMELV).Federalny Urząd Ochrony Konsumentów i Bezpieczeństwa Żywności jest pod kontrolą Federalnego Ministerstwa Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów., Spełnia szereg obowiązków, dzięki którym przyczynia się do bezpieczniejszej żywności, a tym samym intensyfikuje ochronę konsumentów opartą na zdrowiu w Niemczech. Żywność może być produkowana i sprzedawana na terenie Niemiec bez specjalnego zezwolenia, o ile nie wyrządza szkody zdrowiu konsumentów i spełnia ogólne normy określone w przepisach. Jednak producenci, przewoźnicy, importerzy i sprzedawcy detaliczni są odpowiedzialni za żywność, którą wprowadzają do obrotu. Są one zobowiązane do zapewnienia i udokumentowania bezpieczeństwa i jakości żywności za pomocą wewnętrznych mechanizmów kontroli.,
Grecjaedit
w Grecji, organ zarządzający Hellenic Food Authority (EFET) nadzorowany przez Ministerstwo Środowiska i energii (Grecki: Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας), jest odpowiedzialny za zapewnienie, że sprzedawana żywność jest bezpieczna i zdatna do spożycia. Kontroluje podmioty działające na rynku spożywczym, w tym producentów rolnych, przetwórców żywności, detalistów, firmy cateringowe, dostawców materiałów wsadowych i prywatne laboratoria.
Hong KongEdit
w Hongkongu SAR dział Higieny Żywności i środowiska odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa sprzedawanej żywności i jej przydatności do spożycia.,
Węgryedit
na Węgrzech Krajowe Biuro ds. bezpieczeństwa łańcucha żywnościowego kontroluje podmioty działające na rynku spożywczym, w tym producentów rolnych, przetwórców żywności, detalistów, firmy cateringowe, dostawców materiałów wsadowych i prywatne laboratoria. Jej działania obejmują również ocenę ryzyka, komunikację ryzyka i powiązane badania.
Indieedytuj
Food Safety and Standards Authority of India, ustanowiony na mocy ustawy o bezpieczeństwie żywności i normach z 2006 r., jest organem regulacyjnym związanym z bezpieczeństwem żywności i ustanawianiem norm żywności w Indiach.,
Nowa Zelandiadytuj
New Zealand Food Safety Authority (Nzfsa), lub Te Pou Oranga Kai O Aotearoa jest organem rządowym Nowej Zelandii odpowiedzialnym za bezpieczeństwo żywności. NZFSA jest również organem kontrolnym w zakresie importu i eksportu żywności i produktów związanych z żywnością. NZFSA od 2012 jest obecnie oddziałem Ministerstwa Przemysłu podstawowego (MPI) i nie jest już jego własną organizacją.
rozporządzenie w sprawie czystej żywności z 1960 r.konsoliduje i zmienia prawo w zakresie przygotowywania i sprzedaży żywności., Jej celem jest zapewnienie czystości żywności dostarczanej ludziom na rynku, a tym samym zapobieganie fałszerstwu.
Pakistan Hotels And Restaurant Act, 1976 ma zastosowanie do wszystkich hoteli i restauracji w Pakistanie i ma na celu kontrolę i regulację standardu usług przez hotele i restauracje. Oprócz innych przepisów, zgodnie z § 22(2), sprzedaż żywności lub napojów, które są skażone, nie przygotowane higienicznie lub podawane w naczyniach, które nie są higieniczne lub czyste, jest przestępstwem.,
Korea Południowaedytuj
Korea Food& Drug AdministrationEdit
Korea Food& Drug Administration (Kfda) działa na rzecz bezpieczeństwa żywności od 1945 roku. Jest częścią rządu Korei Południowej.
Ioas-Organic Certification Bodies Registered in KFDA: Oświadczenia „organiczne” lub powiązane mogą być etykietowane na produktach spożywczych, gdy certyfikaty ekologiczne są uznawane przez KFDA za ważne., KFDA przyznaje certyfikaty ekologiczne, które mogą być wydawane przez 1) akredytowane jednostki certyfikujące IFOAM (International Federation of Organic Agriculture Movement) 2) akredytowane jednostki certyfikujące rządowe – w KFDA zarejestrowano 328 jednostek w 29 krajach.
raport importu żywności: zgodnie z raportem importu żywności, ma on zgłaszać lub rejestrować to, co importujesz.,produkty ocezed, które są określone przez ustawę o higienie zwierząt gospodarskich
działa również Narodowy Instytut oceny bezpieczeństwa żywności i Leków (nifds).,National Institute of Food and Drug Safety Evaluation jest krajową organizacją zajmującą się badaniami i badaniami toksykologicznymi. W ramach Korea Food & Drug Administration, Instytut prowadzi badania w zakresie toksykologii, farmakologii i analizy ryzyka żywności, leków i ich dodatków., Instytut dąży przede wszystkim do zrozumienia ważnych biologicznych mechanizmów wyzwalających i poprawy metod oceny narażenia ludzi, wrażliwości i ryzyka poprzez (1) prowadzenie podstawowych, stosowanych i politycznych badań, które ściśle analizują biologicznie wyzwalające szkodliwe skutki dla regulowanych produktów, takich jak żywność, dodatki do żywności i leki, a także prowadzenie krajowego programu toksykologicznego w zakresie opracowywania testów toksykologicznych i kontroli oceny niebezpiecznych substancji chemicznych., Instytut zapewnia bezpieczeństwo poprzez badania i badania nad bezpieczeństwem przez własnych naukowców, badania kontraktowe przez zewnętrznych akademików i ośrodków badawczych.
TaiwanEdit
na Tajwanie Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej odpowiedzialne za bezpieczeństwo żywności i Leków, ocenia również przemysł gastronomiczny w celu utrzymania jakości produktów spożywczych. Obecnie na działania związane z bezpieczeństwem żywności przeznacza się rocznie 29,01 mln USD.,
Turcjaedytuj
w Turcji Ministerstwo Rolnictwa i Leśnictwa odpowiada za bezpieczeństwo żywności, a ich misją jest między innymi „zapewnienie dostępu do bezpiecznej żywności i wysokiej jakości produktów rolnych potrzebnych Turcji i rynkom światowym”. Sama instytucja dysponuje laboratoriami badawczymi i referencyjnymi w całym kraju, pomagając w kontroli i Inspekcji Bezpieczeństwa Żywności, a także stale przeglądając i aktualizując aktualne przepisy i przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności.,
Wielka Brytaniaedit
w Wielkiej Brytanii Food Standards Agency jest niezależnym Departamentem rządowym odpowiedzialnym za bezpieczeństwo i higienę żywności w całej Wielkiej Brytanii. Współpracują z firmami, aby pomóc im w produkcji bezpiecznej żywności, oraz z władzami lokalnymi w egzekwowaniu przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności. W 2006 roku przepisy dotyczące higieny żywności uległy zmianie i weszły w życie nowe wymogi., Głównym wymogiem wynikającym z tej zmiany jest to, że każdy, kto posiada lub prowadzi firmę spożywczą w Wielkiej Brytanii, musi posiadać udokumentowany System Zarządzania Bezpieczeństwem Żywności, który opiera się na zasadach analizy zagrożeń krytycznych punktów kontroli HACCP.
na początku 2019 r., w ramach negocjacji między USA a Wielką Brytanią w celu zawarcia umowy handlowej przed Brexitem, administracja Trumpa poprosiła Wielką Brytanię o wyeliminowanie istniejącego zakazu stosowania chlorowanego kurczaka, genetycznie modyfikowanych roślin i wołowiny wstrzykiwanej hormonem, produktów, które USA chciałyby sprzedawać w Wielkiej Brytanii.,
Stany Zjednoczoneedit
FDA Lab testuje owoce morza na obecność mikroorganizmów
amerykański system żywnościowy jest regulowany przez licznych urzędników federalnych, stanowych i lokalnych. Od 1906 roku dokonano ogromnego postępu w produkcji bezpieczniejszej żywności, co widać w poniższej sekcji., Mimo to był krytykowany za brak ” organizacji, narzędzi regulacyjnych i nie zajmowanie się chorobami przenoszonymi przez żywność.Food and Drug Administration (FDA) publikuje Kodeks żywnościowy, modelowy zestaw wytycznych i procedur, który wspomaga jurysdykcje kontroli żywności poprzez zapewnienie naukowo solidnej technicznej i prawnej podstawy do regulowania handlu detalicznego i usług spożywczych, w tym restauracji, sklepów spożywczych i instytucjonalnych dostawców usług gastronomicznych, takich jak domy opieki., Agencje regulacyjne na wszystkich szczeblach rządów w Stanach Zjednoczonych wykorzystują Kodeks żywnościowy FDA do opracowania lub aktualizacji zasad bezpieczeństwa żywności w swoich jurysdykcjach, które są zgodne z krajową polityką regulacyjną dotyczącą żywności. Według FDA, 48 Z 56 stanów i terytoriów, reprezentujących 79% populacji USA, przyjęło kody żywności wzorowane na jednej z pięciu wersji Kodeksu Żywnościowego, począwszy od edycji z 1993 roku.,
w Stanach Zjednoczonych przepisy federalne regulujące bezpieczeństwo żywności są fragmentaryczne i skomplikowane-wynika z raportu rządowego biura odpowiedzialności z lutego 2007 roku. Istnieje 15 agencji dzielących obowiązki nadzoru w systemie bezpieczeństwa żywności, chociaż dwie główne agencje to Departament Rolnictwa USA (USDA) Food Safety and Inspection Service (FSIS), która jest odpowiedzialna za bezpieczeństwo mięsa, drobiu i przetworzonych produktów jajecznych, oraz FDA, która jest odpowiedzialna za praktycznie wszystkie inne produkty spożywcze.,
Służba Bezpieczeństwa i inspekcji żywności zatrudnia około 7800 pracowników programu kontroli, pracujących w blisko 6200 federalnych zakładach mięsnych, drobiarskich i przetwórczych. FSIS jest odpowiedzialny za administrowanie i egzekwowanie Federalnej Ustawy o Inspekcji mięsa, ustawy o inspekcji produktów drobiowych, ustawy o inspekcji produktów jajecznych, części ustawy o obrocie rolnym, ustawy o uboju humanitarnym oraz przepisów wdrażających te przepisy., Personel programu kontroli FSIS sprawdza każde zwierzę przed ubojem i każdą tuszę po uboju, aby zapewnić spełnienie wymagań dotyczących zdrowia publicznego. W roku podatkowym (FY) 2008 było to około 50 miliardów funtów tusz zwierzęcych, około 59 miliardów funtów tusz drobiowych i około 4,3 miliarda funtów przetworzonych produktów jajecznych. Na granicach USA skontrolowali również 3,3 miliarda funtów importowanego mięsa i produktów drobiowych.
historia ustawodawstwa USA
, 1911
uznanie kwestii bezpieczeństwa żywności i próby ich rozwiązania rozpoczęły się po opublikowaniu przez Uptona Sinclaira powieści dżungla w 1906 roku. Był to fikcyjny opis życia imigrantów w miastach przemysłowych w USA w tym czasie. Sinclair spędził dziewięć miesięcy pod przykrywką jako pracownik w zakładzie mięsnym w Chicago, prowadząc badania. Książka nieumyślnie wzbudziła obawy społeczne dotyczące bezpieczeństwa żywności i sanatyzacji przemysłu mięsnego w Chicago., Po przeczytaniu dżungli, prezydent Theodore Roosevelt wezwał Kongres do uchwalenia ustawy Pure Food and Drug Act I Federal Meat Inspection Act (Fmia), które uchwalono odpowiednio w 1906 i 1907 roku. Przepisy te były pierwszymi, które dotyczyły bezpieczeństwa żywności w Stanach Zjednoczonych, mylnego oznaczania i fałszowania, ponieważ dotyczyły dodatków do żywności i prawdy w etykietowaniu. Zajmowano się również konserwantami żywności, takimi jak formaldehyd i boraks, stosowanymi do maskowania niehigienicznych procesów produkcyjnych.
pierwszy test i główna bitwa sądowa z udziałem ustawy Pure Food and Drug Act to Stany Zjednoczone przeciwko., Czterdzieści beczek & dwadzieścia beczek Coca-Coli, próba zakazania Coca-Coli ze względu na nadmierną zawartość kofeiny. Ustawa o kontroli mięsa doprowadziła do utworzenia Food and Drug Administration (FDA). W latach 1906-1938 powstały ustawy, które monitorowały dodatki do barwienia żywności i inne dodatki chemiczne, takie jak konserwanty, a także etykietowanie żywności i marketing żywności.
podczas zimy 1924-1925, najgorsza choroba przenoszona przez żywność do tej pory w USA wystąpiła z powodu niewłaściwego obchodzenia się z ostryg., Spowodowało to epidemię duru brzusznego, a ogniska chorób przenoszonych przez żywność zyskały na znaczeniu w kraju. Niestety, dopiero w 1969 roku FDA rozpoczęła programy dezynfekcji specjalnie dla skorupiaków i mleka oraz rozpoczęła koncentrację i wdrażanie na branży usług spożywczych jako całości.
w 1970 roku Centrum Kontroli Chorób (CDC) rozpoczęło prowadzenie ewidencji zgonów z powodu chorób przenoszonych przez żywność. Był to początek skutecznego prowadzenia dokumentacji, która może być wykorzystana do kontroli i zapobiegania podobnym ogniskom w przyszłości., Pierwsze poważne wycofanie żywności w USA zostało spowodowane przez grzyby w puszkach w 1973 roku. Ta epidemia botulizmu spowodowała powstanie Narodowego Systemu Nadzoru nad botulizmem. System ten zebrał dane na temat wszystkich potwierdzonych przypadków botulizmu w USA, co doprowadziło do przepisów dotyczących przetwarzania żywności o niskiej zawartości kwasów, aby zapewnić właściwą obróbkę cieplną konserw. Jack in The Box epidemia E. coli z 1993 roku doprowadziła administrację Clintona do wprowadzenia 43 milionów dolarów na inicjatywę Bezpieczeństwa Żywności, aby stworzyć wiele wspólnych przepisów szczegółowych obowiązujących dziś., Inicjatywa ta stworzyła przepisy dotyczące owoców morza, mięsa, drobiu i jaj w skorupkach. Inicjatywa ta stworzyła program do pobierania odcisków palców DNA, aby pomóc śledzić ogniska i określić ich źródło. Wezwała również do współpracy w zakresie wykrywania i reagowania między CDC, FDA, USDA i lokalnymi agencjami o nazwie FoodNet.
w 2011 roku Ustawa o modernizacji Bezpieczeństwa Żywności (FSMA) opracowała to, co jest uważane za najważniejsze prawodawstwo dotyczące bezpieczeństwa żywności od ponad 70 lat., Istotną różnicą między tymi a poprzednimi aktami było to, że skupiono się na reagowaniu i ograniczaniu ognisk chorób przenoszonych przez żywność na ich zapobieganie. Ustawa ta jest jeszcze we wczesnej fazie wdrażania, ale daje FDA uprawnienia do regulowania sposobu, w jaki żywność jest uprawiana, przetwarzana i zbierana.
presja Przemysłowaedytuj
pojawiły się obawy co do skuteczności praktyk bezpieczeństwa i presji przemysłu spożywczego na Amerykańskie regulatory., Badania opublikowane przez Reuters wykazały, że „przemysł spożywczy zagraża zdrowiu publicznemu USA poprzez zatajanie informacji od śledczych ds. bezpieczeństwa żywności lub naciskanie na organy regulacyjne, aby wycofały lub zmieniły politykę mającą na celu ochronę konsumentów”. Badanie z 2010 r. wykazało, że 25% amerykańskich inspektorów rządowych i naukowców doświadczyło w ciągu ostatniego roku interesów korporacyjnych zmuszających ich Agencję ds. bezpieczeństwa żywności do wycofania lub zmiany polityki agencji lub działań, które chronią konsumentów. Naukowcy zaobserwowali, że kierownictwo podkopuje inspektorów terenowych, którzy stają w obronie bezpieczeństwa żywności przed presją przemysłu., Według dr Deana Wyatta, weterynarza USDA, który nadzoruje federalnych inspektorów ubojni, ” kierownictwo wyższego szczebla nie wspiera odpowiednio inspektorów terenowych i działań, które podejmują w celu ochrony dostaw żywności. Nie tylko brak wsparcia, ale wręcz blokada, odwet i nadużycie władzy.”Rosnąca liczba producentów żywności i napojów poprawia standardy bezpieczeństwa żywności, wprowadzając system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który automatyzuje wszystkie etapy procesu zarządzania jakością żywności.,
przepisy Stanoweedytuj
wiele stanów USA ma własne programy kontroli mięsa, które zastępują inspekcję USDA dla mięs, które są sprzedawane tylko w stanie. Niektóre programy państwowe były krytykowane za nadmierną pobłażliwość wobec złych praktyk. Przeciwnie, istnieją pewne programy na poziomie stanowym, które uzupełniają inspekcje federalne, a nie je zastępują., Wspomniane programy generalnie działają w celu zwiększenia zaufania konsumentów do produktów ich państwa, odgrywają rolę w badaniu ognisk bakterii chorobotwórczych przenoszonych przez żywność – takich jak w 2006 ognisko chorobotwórczych Escherichia coli O157:H7-i promować lepsze praktyki przetwarzania żywności w celu wyeliminowania zagrożeń związanych z żywnością. Ponadto kilka stanów, które są głównymi producentami świeżych owoców i warzyw (w tym Kalifornia, Arizona i Floryda), ma własne programy stanowe do testowania produktów pod kątem pozostałości pestycydów.,
system żywnościowy stanowi jeden z najważniejszych elementów amerykańskiej gospodarki. Wpływa na dobrobyt społeczny i ekonomiczny prawie wszystkich Amerykanów i odgrywa znaczącą rolę w dobrobycie globalnej społeczności. Amerykański system żywności i włókien stanowiły 18 procent zatrudnienia 4 procent importowanych towarów, a 11 procent eksportu w 2011 roku. Względny wkład ekonomiczny każdego etapu amerykańskiego łańcucha dostaw żywności zmienił się znacznie w ciągu ostatnich 100 lat., Ogólnie rzecz biorąc, znaczenie gospodarcze podsektora produkcji rolnej systematycznie malało w stosunku do udziału innych składników łańcucha dostaw żywności.
restauracje i inne detaliczne zakłady spożywcze podlegają prawu stanowemu i są regulowane przez państwowe lub lokalne służby zdrowia. Zazwyczaj przepisy te wymagają oficjalnych kontroli określonych cech konstrukcyjnych, najlepszych praktyk obchodzenia się z żywnością i certyfikacji podmiotów zajmujących się żywnością. W niektórych miejscach po każdej kontroli należy wyraźnie umieścić ocenę literową lub wynik liczbowy., W niektórych miejscowościach braki w kontroli i działania naprawcze są publikowane w Internecie. Ponadto państwa mogą utrzymywać i egzekwować własny model Kodeksu Żywnościowego FDA. Na przykład Kalifornia utrzymuje California Retail Food Code (CalCode), który jest częścią kodeksu zdrowia i bezpieczeństwa i opiera się na najbardziej aktualnych i bezpiecznych praktykach obchodzenia się z żywnością w handlu detalicznym industry.It twierdzi się, że oceny higieny restauracji, choć czasami przydatne, nie są wystarczająco pouczające dla konsumentów.,
VietnamEdit
Vietnam Food Administration jest reafor zarządzania higieną, bezpieczeństwem i jakością żywności i poczynił znaczne postępy od momentu powstania w 1999 roku. Bezpieczeństwo żywności pozostaje priorytetem w Wietnamie, a rozwój rynków eksportowych i rosnący import żywności zwiększają potrzebę szybkiego budowania zdolności Administracji Żywności w celu zmniejszenia zagrożeń chorobami przenoszonymi przez żywność., Food Administration zademonstrowała zaangażowanie w wyzwania związane z bezpieczeństwem żywności, przed którymi stoi, i rozpoczęła innowacyjne działanie na rzecz budowania potencjału przy pomocy technicznej ze strony Światowej Organizacji Zdrowia.