Georges Clemenceau
- Share on Facebook
- Share On Twitter
- Email Link
-
Copy Link Dismiss
Copy Link
Georges Clemenceau, człowiek znany swojemu narodowi jako „Tygrys”, ze swojego niezwykle błyskotliwego politycznego pisania, zrobił tyle, ile każdy, aby osłabić czternaście punktów, które Woodrow Wilson przyniósł na paryską konferencję pokojową w 1919 roku. Clemenceau uważał Wilsona za zbyt idealistycznego. Jako premier Francji Clemenceau pełnił funkcję ministra wojny w swoim własnym gabinecie, forsując wojnę energicznie, dopóki alianci nie osiągną zwycięstwa nad Niemcami. Jako przewodniczący francuskiej delegacji na paryską konferencję pokojową nalegał na rozbrojenie Niemiec.,
urodzony w silnie Republikańskiej rodzinie w regionie Vendée na zachodnim wybrzeżu Francji w 1841 roku i wykształcony jako lekarz, Clemenceau przez całe życie kłócił się z każdym, kto starał się powstrzymać jego opinie. Uwięziony na krótko przez reżim Napoleona III, Clemenceau mieszkał przez siedem lat w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował jako dziennikarz i nauczyciel. Po ślubie z Amerykaninem, powrócił do Francji w 1869 roku i rozpoczął karierę na przemian między Urzędem publicznym a dziennikarstwem.,
mianowany burmistrzem Montmartre w Paryżu po obaleniu Napoleona III w 1870 roku, Clemenceau został wybrany do Izby Deputowanych w 1876 roku. Dotknięty skandalem związanym z finansowaniem Kanału Panamskiego w 1893 roku, Clemenceau stracił reelekcję po tym, jak został fałszywie oskarżony o branie pieniędzy na pracę dla brytyjskich interesów. Rozwiodła się i sama, Clemenceau spędził dziewięć lat jako dziennikarz, pisząc kolumnę dla La Justice, zanim założyła Le Bloc. Przede wszystkim bronił Alfreda Dreyfusa, żydowskiego oficera wojskowego, niesłusznie skazanego za zdradę w 1894 roku w tzw. aferze Dreyfusa.,
Clemenceau został wybrany do francuskiego Senatu, a w 1906 po raz pierwszy został ministrem spraw wewnętrznych, a następnie premierem. Na jego Warcie wzmocniono Sojusz Francji z Wielką Brytanią. Gabinet Clemenceau upadł jednak w 1909 i został odsunięty od władzy.
używając gazety L ' Homme Libre jako publicznej platformy dla swoich poglądów, Clemenceau spędził lata przed I wojną światową opowiadając się za silną armią, wyrażając nienawiść do Niemiec, a po rozpoczęciu wojny oskarżając rząd francuski o defetyzm., Odwołany do władzy w listopadzie 1917 roku, Clemenceau odnowił słabe morale Francji, przekonując aliantów do zgody na jednolite dowództwo pod dowództwem marszałka Focha w ostatnim roku wojny.
pomimo najlepszych starań, Clemenceau został pokonany, gdy kandydował na prezydenturę francuską w 1920 roku z powodu tego, co wielu Francuzów postrzegało jako powojenną pobłażliwość jego rządu wobec Niemców. Na emeryturze Clemenceau pisał w „the Evening of My Thought and other critically admired works”. Zmarł w Paryżu w listopadzie 1929 roku.