1987-1992: Alanis and Now Is the TimeEdit
Morissette nagrała swoje pierwsze demo zatytułowane „Fate Stay with Me”, wyprodukowane przez Lindsay Thomas Morgan w Marigold Studios w Toronto, zaaranżowane przez Richa Dodsona z kanadyjskiego zespołu The Stampeders. Druga kaseta demo została nagrana na kasecie magnetofonowej w sierpniu 1989 roku i wysłana do Geffen Records, ale taśma nigdy nie została usłyszana, ponieważ została skradziona, między innymi, podczas włamania do siedziby wytwórni w październiku 1989 roku.
w 1991 roku MCA Records Canada wydała debiutancki album Morissette, Alanis, tylko w Kanadzie., Morissette napisał wszystkie utwory na albumie wraz z producentem, Leslie Howe. Album uzyskał status platynowej płyty, a jego pierwszy singiel „Too Hot” dotarł do pierwszej dwudziestki listy rpm singles chart. Kolejne single „Walk Away” I „Feel Your Love” dotarły do top 40. Popularność Morissette, jej styl muzyczny i wygląd, zwłaszcza fryzura, sprawiły, że stała się znana jako Debbie Gibson z Kanady; powszechne były również porównania do Tiffany. W tym samym okresie była koncertową premierą rapera Vanilla Ice., Morissette była nominowana do trzech nagród Juno Awards 1992: najbardziej obiecująca Wokalistka Roku (którą wygrała), singiel roku i najlepsze nagranie taneczne (obie za „Too Hot”).
w 1992 roku wydała swój drugi album, Now Is the Time, oparty na balladzie, który zawierał mniej błyskotliwą produkcję niż Alanis i zawierał bardziej przemyślane teksty. Morissette napisała piosenki z producentem albumu, Leslie Howe i Serge Côté. Powiedziała o albumie: „People could go,' Boo, hiss, hiss, this girl ' s like another Tiffany or whatever. Ale jak na to patrzę …, ludziom spodoba się twój następny album, jeśli będzie do dupy.”Podobnie jak w przypadku Alanis (1991), Now Is the Time (1992) został wydany tylko w Kanadzie i wyprodukował trzy single top 40—” An Emotion Away”, mniejszy hit adult contemporary” No Apologies „oraz”(Change Is) Never a Waste of Time”. Przemysł uznał ją jednak za komercyjną porażkę, ponieważ sprzedała tylko nieco ponad połowę kopii swojego pierwszego albumu. Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią MCA Records Canada, Morissette nie podpisała kontraktu z wytwórnią.,
1993-1997: Jagged Little PillEdit
w 1993 roku wydawca Morissette, Leeds Levy w MCA Music Publishing, przedstawił ją menedżerowi Scottowi Welchowi. Welch powiedział HitQuarters, że był pod wrażeniem jej „spektakularnego głosu”, jej charakteru i tekstów. W tym czasie nadal mieszkała w domu z rodzicami. Razem zdecydowali, że najlepiej dla jej kariery będzie przenieść się do Toronto i zacząć pisać z innymi ludźmi. Po ukończeniu szkoły średniej Morissette przeniósł się z Ottawy do Toronto., Jej wydawca sfinansował część jej rozwoju, a kiedy poznała producenta i autora tekstów Glena Ballarda, wierzył on w jej talent na tyle, że pozwolił jej korzystać ze swojego studia. Nagrała i nagrała pierwszy album Morissette, Jagged Little Pill, a wiosną 1995 roku podpisała kontrakt z wytwórnią Maverick Records. W tym samym roku nauczyła się grać na gitarze. Według menedżera Welcha, każda wytwórnia, do której się zwracali, oprócz Mavericka, odmawiała podpisania umowy z Morissette.,
problemy z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz Pomoc dla mediów.
Maverick Records wydało Jagged Little Pill w 1995 roku. Spodziewano się, że album sprzeda się na tyle, by Morissette mógł zrobić kontynuację, ale sytuacja szybko się poprawiła, gdy KROQ-FM, wpływowa stacja radiowa z Los Angeles, zaczęła grać „You ought Know”, pierwszy singel z albumu., Piosenka od razu przyciągnęła uwagę ze względu na złośliwe, wyraźne teksty, a kolejny teledysk wszedł w dużą rotację w MTV i MuchMusic.
Po sukcesie „You Oughta Know”, inne przeboje albumu pomogły Jagged Little Pill wejść na szczyty list przebojów. Następnie „All I Really Want” I „Hand in My Pocket”, a czwarty amerykański singel,” ironica”, stał się największym hitem Morissette. „You Learn „I” Head over Feet”, piąte i szóste single, utrzymywały Jagged Little Pill (1995) w top 20 na liście Billboard 200 albums przez ponad rok., Jagged Little Pill sprzedał się w ponad 16 milionach egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych; sprzedał się w 33 milionach na całym świecie, co czyni go drugim najlepiej sprzedającym się albumem artystki (za Come On Over Shanii Twain).
sukces Morissette z Jagged Little Pill (1995) został przypisany do otwarcia drzwi dla wokalistek takich jak Shakira, Meredith Brooks i na początku lat 2000 Pink, Michelle Branch i kanadyjskiej Avril Lavigne. Była krytykowana za współpracę z producentem i rzekomym twórcą obrazu Ballardem, a jej poprzednie albumy również okazały się przeszkodą dla jej szacunku., Morissette i album zdobyli sześć nagród Juno w 1996 roku: Album roku, singiel roku („You ought Know”), Female Vocalist of the Year, Songwriter of the Year I Best Rock Album. W 1996 roku zdobyła nagrodę Grammy w kategorii Best Female Rock Vocal Performance, Best Rock Song (obie Za „You ought Know”), Best Rock Album i Album of the Year.
w 1996 roku Morissette wyruszyła w 18-miesięczną światową trasę koncertową wspierającą Jagged Little Pill, zaczynającą się w małych klubach i kończącą na dużych obiektach. Taylor Hawkins, który później dołączył do Foo Fighters, był perkusistą trasy., „Ironiczny” był nominowany do dwóch Nagród Grammy w 1997 roku—Record of the Year I Best Music Video, Short Form—i wygrał singiel roku na Juno Awards w 1997 roku, gdzie Morissette zdobył również Songwriter of the Year I International Achievement Award. Teledysk Jagged Little Pill, Live, który został wyreżyserowany przez Morissette i opisał większość jej trasy, zdobył Nagrodę Grammy w 1998 roku dla najlepszego teledysku, Long Form.
Po zakończeniu trasy Morissette zaczęła ćwiczyć jogę Iyengara dla równowagi., Po ostatnim koncercie w grudniu 1996 roku wyjechała na sześć tygodni do Indii, w towarzystwie matki, dwóch ciotek i dwóch przyjaciół. Powiedziała, że podróż była „niesamowita”.
1998-2000: rzekomy były zauroczenie Junkie i Alanis UnpluggedEdit
problemy z odtwarzaniem tych plików? Zobacz Pomoc dla mediów.
Morissette wystąpiła gościnnie w coverze Ringo Starra ” Drift Away „na jego albumie Vertical Man z 1998 roku oraz w piosenkach” Don ' t Drink the Water „i” Spoon ” na albumie Dave Matthews Band Before These Crowded Streets. Nagrała piosenkę „Uninvited” na ścieżkę dźwiękową do filmu Miasto Aniołów z 1998 roku., Mimo że utwór nigdy nie został wydany komercyjnie jako singel, został rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych podczas rozdania nagród Grammy w 1999 roku, wygrał w kategoriach Best Rock Song i Best Female Rock Vocal Performance oraz był nominowany w kategorii Best Song Written for a Motion Picture, Television or Other Visual Media. W 1998 roku Morissette wydała swój czwarty album, „Infatuation Junkie”, który napisała i wyprodukowała wraz z Glenem Ballardem.,album zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200 ze sprzedażą 469 000 kopii w pierwszym tygodniu, co było rekordem w tym czasie, jeśli chodzi o najwyższą sprzedaż albumu w pierwszym tygodniu przez artystkę. Po tym jak album sprzedał się znacznie mniej niż Jagged Little Pill (1995), wielu określiło go jako przykład drugiego pecha. Album otrzymał jednak pozytywne recenzje, w tym czterogwiazdkową recenzję magazynu Rolling Stone., W Kanadzie album zdobył nagrodę Juno Award dla najlepszego albumu i uzyskał status czterokrotnej platyny. „Thank U”, jedyny międzynarodowy przebój z albumu, został nominowany do Nagrody Grammy w 2000 roku w kategorii Best Female Pop Vocal Performance; teledysk, w którym wystąpiła Morissette nude, wywołał łagodne kontrowersje. Sama Morissette wyreżyserowała teledyski do „Unsent” i „So Pure”, które zdobyły odpowiednio MuchMusic Video Award dla Najlepszego Reżysera i Juno Award dla wideo roku.,
Morissette użyczyła wokali do „Mercy”, „Hope”, „Innocence” i „Faith”, czterech utworów w projekcie Jonathana Eliasa The Prayer Cycle, który został wydany w 1999 roku. W tym samym roku wydała akustyczny album Alanis Unplugged, który został nagrany podczas jej występu w programie MTV Unplugged. Na płycie znalazły się utwory z dwóch poprzednich albumów oraz cztery nowe piosenki, w tym „King of Pain” (cover piosenki Police) I „No Pressure over Cappuccino”, które Morissette napisała wraz z głównym gitarzystą Nickiem Lashleyem., Nagranie utworu „That I Would Be Good”, wydanego jako singel, stało się małym hitem w amerykańskim radiu hot adult contemporary. Również w 1999 roku Morissette wydała na żywo swoją wersję piosenki „Are You Still Mad” na charytatywnym albumie Live in the X Lounge II. za wykonanie „So Pure” na Woodstock ’99 została nominowana do Nagrody Grammy w 2001 roku w kategorii Best Female Rock Vocal Performance. Latem 1999 roku Morissette koncertowała z Tori Amos podczas 5 i pół tygodnia trasy promującej album to Venus and Back (1999).,
2001-2005: Under Rug Swept and So-Called ChaosEdit
w 2001 roku Morissette wystąpiła wraz ze Stephanie McKay w utworze „Excess”, który znalazł się na jego albumie Blowback. Morissette wydała swój piąty album studyjny, Under Rug Swept, w lutym 2002 roku. Po raz pierwszy w karierze objęła rolę jedynej scenarzystki i producentki albumu. Jej zespół, w którego skład wchodzili Joel Shearer, Nick Lashley, Chris Chaney i Gary Novak, grał na większości instrumentów; dodatkowymi wkładami byli Eric Avery, Dean DeLeo, Flea i Meshell Ndegeocello.,
Under Rug Swept zadebiutowała na pierwszym miejscu listy Billboard 200, ostatecznie osiągając status platynowej płyty w Kanadzie i sprzedając się w milionie kopii w Stanach Zjednoczonych. wyprodukowała przebój „Hands Clean”, który dotarł na szczyt listy Canadian Singles Chart i otrzymał znaczącą rolę radiową; za pracę nad” Hands Clean „I” So Unsexy”, Morissette zdobyła nagrodę Juno dla Producenta roku. Drugi singel, „Precious Illusions”, został wydany, ale nie odniósł znaczącego sukcesu poza Kanadą i amerykańskim hot AC radio.,
pod koniec 2002 roku Morissette wydała pakiet combination Feast on Scraps, który zawiera DVD z koncertami na żywo i kulisami filmu dokumentalnego wyreżyserowanego przez nią oraz płytę CD zawierającą osiem niepublikowanych wcześniej piosenek z sesji nagraniowych Under Rug Swept. Poprzedzony singlem „Simple Together”, sprzedał się w nakładzie około 70 000 egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych i został nominowany do Nagrody Juno Award w kategorii muzyczne DVD roku.,
Morissette była gospodarzem Juno Awards 2004 ubrana w szlafrok, który zdjęła, aby odsłonić ciało w Kolorze Ciała, odpowiedź na epokę cenzury w USA spowodowaną incydentem z błyskiem piersi Janet Jackson podczas Super Bowl XXXVIII halftime show. Morissette wydała swój szósty album studyjny, tzw. Chaos, w maju 2004 roku. Ponownie napisała piosenki na własną rękę i współprodukowała album z Timem Thorneyem i producentem muzyki pop Johnem Shanksem., Album zadebiutował na piątym miejscu listy Billboard 200, uzyskując mieszane recenzje i stał się najniższym sprzedawcą Morissette w Stanach Zjednoczonych. główny singel, „Everything”, osiągnął duży sukces w radiu Adult Top 40 w Ameryce i był umiarkowanie popularny w innych miejscach, szczególnie w Kanadzie, chociaż nie dotarł do top 40 na U. S. Hot 100. Ponieważ pierwsza linijka piosenki zawiera słowo „asshole”, amerykańskie stacje radiowe odmówiły jej odtworzenia, a wersja singla została zmieniona na słowo” nightmare”., Dwa inne single, „Out Is Through” I „Eight Easy Steps”, wypadły znacznie gorzej, chociaż taneczna mieszanka „Eight Easy Steps” była amerykańskim klubowym hitem. Morissette wyruszyła w letnie tournée po USA z długoletnimi przyjaciółmi i kolegami kanadyjskimi Barenaked Ladies, współpracując z organizacją non-profit Reverb.
aby uczcić 10-lecie Jagged Little Pill (1995), Morissette wydała studyjną wersję akustyczną Jagged Little Pill Acoustic w czerwcu 2005 roku., Album został wydany wyłącznie przez Starbucks ' Hear Music retail concept poprzez ich kawiarnie przez sześć tygodni. Ograniczona dostępność doprowadziła do sporu między Maverick Records i HMV North America, którzy w odwecie usunęli Pozostałe albumy Morissette ze sprzedaży na czas ekskluzywnej sześciotygodniowej wyprzedaży Starbucks. W listopadzie 2010 roku Jagged Little Pill Acoustic sprzedał się w nakładzie 372 000 egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych, a teledysk do” Hand in My Pocket ” otrzymał rotację na VH1 w Ameryce. Trasa koncertowa trwała dwa miesiące w połowie 2005 roku, a Morissette grała w małych teatrach., W tym samym okresie Morissette został wprowadzony do Canada ' s Walk of Fame. Wokalista otworzył dla The Rolling Stones kilka dat ich a Bigger Bang Tour jesienią 2005 roku.
pod koniec 2005 roku Morissette wydała album greatest hits Alanis Morissette: The Collection. Główny singel i jedyny nowy utwór, cover „Crazy” Seala, był przebojem w USA, ale osiągnął tylko minimalny sukces w innych krajach., Limitowana edycja kolekcji zawiera DVD zawierające dokument z teledyskami dwóch niepublikowanych piosenek z Can 't Not Tour Morissette z 1996 roku:” King OF zastraszanie „i”Can' t Not”. (Przerobiona wersja „Can' t Not” pojawiła się również na rzekomym byłym uzależnionym od zauroczenia.) DVD zawiera również dziewięćdziesięciosekundowy klip niepublikowanego teledysku do singla „Joining You”. Według Nielsen SoundScan do listopada 2010 roku Kolekcja sprzedała się w 373 000 egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych., W tym samym roku Morissette nagrała piosenkę „Wunderkind” do ścieżki dźwiękowej filmu The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe i została nominowana do Nagrody Złotego Globu za najlepszą piosenkę oryginalną.,
2006-2010: Flavors of EntanglementEdit
Morissette podczas koncertu w Barcelonie, czerwiec 2008
rok 2006 był pierwszym rokiem w karierze muzycznej Morissette bez występu na jednym koncercie.jej własne piosenki, z wyjątkiem występu w The Tonight Show with Jay Leno w styczniu, kiedy wykonała „Wunderkind”.,
1 kwietnia 2007 roku Morissette wydała cover utworu The Black Eyed Peas „My Humps”, który nagrała powolnym, żałobnym głosem, któremu towarzyszył tylko fortepian. 16 465 653 odsłon Morissette przez jakiś czas nie udzielała żadnych wywiadów, aby wyjaśnić piosenkę, a teoretyzowano, że zrobiła to jako żart prima aprilisowy., Wokalistka Black Eyed Peas Stacy” Fergie ” Ferguson odpowiedziała, wysyłając Morissette tort w kształcie pośladków z zatwierdzającym liścikiem. Na skraju wydania kolejnego albumu, w końcu rozwinęła się o tym, jak powstał teledysk, powołując się na to, że stała się bardzo emocjonalnie naładowana podczas nagrywania swoich nowych piosenek jeden po drugim i pewnego dnia chciała zrobić prostą piosenkę, taką jak” my Humps”, a żart po prostu odebrał sobie życie.
Morissette wystąpił na koncercie dla Nightwatchman, a. k.a., Tom Morello z Rage Against the Machine I Audioslave, w Hotel Café w Los Angeles w kwietniu 2007 roku. W czerwcu wystąpiła w meczu finałowym Pucharu Stanleya pomiędzy Ottawa Senators i Anaheim Ducks w Ottawie. (NHL wymaga, aby areny wykonywały zarówno amerykańskie, jak i kanadyjskie hymny narodowe na meczach z udziałem drużyn z obu krajów.) Na początku 2008 roku Morissette wzięła udział w trasie z Matchbox Twenty i Mutemath jako gość specjalny.,
siódmy studyjny album Morissette, Flavors of Entanglement, który został wyprodukowany przez Guya Sigswortha, został wydany w połowie 2008 roku. Oświadczyła, że pod koniec 2008 roku wyruszy w trasę koncertową po Ameryce Północnej, ale w międzyczasie będzie promować album na całym świecie, występując na koncertach i festiwalach oraz występując w telewizji i radiu., Pierwszym singlem z płyty był „Underneath”, teledysk do którego został zgłoszony na Festiwal Filmowy Elevate w 2007 roku, którego celem było tworzenie filmów dokumentalnych, teledysków, narracji i krótkich metraży na tematy podnoszące poziom ludzkiej świadomości na ziemi. 3 października 2008 roku Morissette wydała teledysk do swojego najnowszego singla, „Not as we”.,
Morissette przyczyniła się do 1 Giant Leap, wykonując „Arrival” z zap Mama i wydała akustyczną wersję swojej piosenki „Still” jako część kompilacji z Music for Relief in support of the Haiti earthquake crisis z 2010 roku. W 2008 roku nagrała płytę” Versions of Violence ” promującą album Songs for Tibet: The Art of Peace. Morissette nagrała również cover hitu Williego Nelsona i Julio Iglesiasa z 1984 roku, „to All the Girls I 've Loved Before”, który został ponownie napisany jako”to All the Boys I 've Loved Before”. Nelson grał na gitarze rytmicznej w nagraniu., W kwietniu 2010 roku Morissette wydała utwór „I Remain”, który napisała dla ścieżki dźwiękowej do gry Prince of Persia: The Sands Of Time. 26 maja 2010 roku, podczas finału programu American Idol, Morissette wykonała w duecie piosenkę „You Oughta Know” z Crystal Bowersox. Morissette opuściła Maverick Records po zakończeniu promocji do „Flavors”.
2011-2016: Havoc and Bright Lights and Jagged Little Pill 20th Anniversary
20 listopada 2011 roku Morissette pojawiła się na American Music Awards., Zapytana o nowy album podczas krótkiego wywiadu, powiedziała, że nagrała 31 piosenek i że album „prawdopodobnie ukaże się w przyszłym roku, Prawdopodobnie latem”. 21 grudnia 2011 roku Morissette wykonała duet „Uninvited” z finalistą Joshem Krajcikiem podczas finału programu The X-Factor.
Morissette wyruszyła w trasę po Europie Latem 2012 roku, zgodnie z Alanis.com. na początku maja 2012 roku, nowa piosenka o nazwie „Magical Child” pojawiła się na kompilacji Starbucks pod tytułem Every Mother Counts.,
2 maja 2012 roku, Morissette ujawniła na swoim koncie Facebook, że jej ósmy album studyjny, zatytułowany Havoc and Bright Lights, zostanie wydany w sierpniu 2012 roku, nakładem wytwórni Collective Sounds, dystrybuowanej przez RED Distribution Sony. Tego samego dnia Billboard podał datę 28 sierpnia i ujawnił, że album będzie zawierał dwanaście utworów. Główny singel z albumu, „Guardian”, został wydany na iTunes 15 maja 2012 roku i trafił na Anteny radiowe cztery dni wcześniej., Singel odniósł niewielki sukces w Ameryce Północnej, notując Billboard Bubbling Under Hot 100 Singles w USA i docierając niemal do top 40 W Kanadzie. Piosenka stała się jednak hitem w kilku krajach Europy. „Receive”, drugi singel z albumu, został wydany na początku grudnia tego samego roku.
Morissette otrzymała nagrodę UCLA Spring Sing ' s George and Ira Gershwin Award 16 maja 2014 w Pauley Pavilion., Latem 2014 roku na jej stronie internetowej, z okazji jej czterdziestych urodzin, do sprzedaży trafiła Płyta LP z piosenką „Big Sur”, która wcześniej była dostępna na docelowej edycji jej albumu Havoc and Bright Lights z 2012 roku. 25 lipca 2014 roku rozpoczęła się dziesięcioodcinkowa trasa koncertowa Intimate and Acoustic tour.
z okazji dwudziestej rocznicy wydania Jagged Little Pill, 30 października 2015 roku ukazała się nowa, czteropłytowa Edycja Kolekcjonerska., Czteropłytowe wydanie zawiera zremasterowany dźwięk oryginalnego albumu, jak również całą płytę z 10 niepublikowanymi demami z epoki, ręcznie wybranymi przez Morissette z jej archiwów, oferując głębsze i bardziej osobiste spojrzenie na klasyczny album. Zawiera również niepublikowany wcześniej koncert z 1995 roku oraz Jagged Little Pill Acoustic z 2005 roku.
2017–present: Such Pretty Forks in the RoadEdit
w sierpniu 2017 roku Morissette dokuczała piosence zatytułowanej „Aftershow Afterglow” podczas trasy koncertowej., 27 października 2017 roku miała premierę nowa piosenka zatytułowana „Rest” i wykonała „Castle Of Glass” z członkami zespołu No Doubt i Mikiem Shinodą na koncercie Linkin Park and Friends – Celebrate Life in honour of Chester Bennington memorial concert. W listopadzie 2017 roku napisała na Twitterze, że pisze 22 piosenki z Michaelem Farrellem.
16 marca 2018 roku Morissette wykonała nową piosenkę o nazwie „Ablaze” podczas swojej trasy koncertowej w 2018 roku. W październiku 2018 roku ujawniła w mediach społecznościowych, że napisała 23 nowe piosenki i zasugerowała nowy album z hashtagiem „#alanismorissettenewrecord2019”, po sześcioletniej przerwie., Tytuły piosenek z sesji nagraniowej to „Reckoning”, „Diagnosis”, „Her” I „Legacy”.
5 maja 2018 roku Jagged Little Pill, musical grający z piosenkami Morissette, miał swoją premierę w Cambridge w stanie Massachusetts w American Repertory Theater. Morissette wniosła do musicalu dwie nowe piosenki: „Smiling” i „Predator”. Musical przeniósł się na Broadway jesienią 2019 roku, rozpoczynając pokazy 3 listopada i otwierając 5 grudnia w Broadhurst Theatre. Produkcja otrzymała 15 nominacji do Tony Award, najwięcej spośród wszystkich produkcji tego sezonu.,
w czerwcu 2019 roku Morissette weszła do studia w Los Angeles. W jednym z wywiadów powiedziała, że napisała wszystkie piosenki i że „Smiling” znajdzie się na nowym albumie, który prawdopodobnie ukaże się na początku 2020 roku. 8 sierpnia 2019 roku ujawniła, że nowy album został wyprodukowany przez Alex Hope i Catherine Marks. 1 grudnia 2019 roku Morissette ogłosiła swój pierwszy album studyjny od ośmiu lat, Such Pretty Forks in the Road, który pierwotnie miał zostać wydany 1 maja 2020 roku. Pierwszy singel z płyty, „Reasons I Drink”, został wydany 2 grudnia 2019 roku.,
Morissette pojawiła się w piosence Halseya „Alanis ' Interlude”, wydanej 17 stycznia 2020 roku. 5 lutego 2020 roku ujawniła, że jej nadchodzący album został zmiksowany przez Chrisa Dugana. Drugi singel z albumu, „Smiling”, został wydany 20 lutego 2020 roku.
15 kwietnia 2020 roku Morissette ogłosiła, że wydanie albumu zostanie przełożone z powodu obaw związanych z pandemią COVID-19. Został wydany 31 lipca 2020 roku.