1. Był to ” ukoronowanie osiągnięć architekta P. Thorntona Marye w architekturze stacji.”
przed stacją końcową w Birmingham Marye zaprojektowała Terminal Atlanta i Gulf, Mobile& Ohio Railroad Passenger Terminal w Mobile. Jednak stacja końcowa Birmingham jest uważana za jego największy i najwspanialszy projekt. Jako, że było to pierwsze wrażenie wielu podróżników na temat miasta, miało ono zadziwić i zadziwić….,and it did!
Other notable structures credited to Marye include Highlands United Methodist Church in Birmingham’s Five Points neighborhood and the Fox Theatre in Atlanta.
|
|
 |
| Courtesy of Marvin Clemons | Courtesy of The Georgia Revival |
2., Była to pierwotna lokalizacja znaku „Birmingham magiczne miasto”.
zauważyłeś kiedyś ten fajny napis na szlaku Rotary Trail downtown? To piękna Kopia żeliwnego znaku zbudowanego w 1926 roku jako dar E. M. Elliotta. Został on umieszczony naprzeciwko stacji końcowej, tak aby goście jadący z tunelu w kierunku miasta mogli go zobaczyć.
pierwotnie napis brzmiał „Welcome to Birmingham The Magic City”, ale został zmieniony w latach 30.na „Birmingham The Magic City”, aby być bardziej „kosmopolitycznym”.,”W 1952 roku znak pogorszył się do tego stopnia, że miasto było zmuszone zdecydować, czy zapłacić za naprawę, czy złomować. Ponieważ podróż koleją malała w tym czasie, zaproponowano jej złomowanie i zainwestowanie pieniędzy w znaki powitalne na lotnisku i wzdłuż autostrad. Ostatecznie wspólnota nie była w stanie zebrać potrzebnych funduszy na uratowanie znaku i został on usunięty i złomowany w czerwcu 1952 roku.
Stacja została rozebrana w 1961 roku.,
stacja została zaprojektowana do pomieszczeń wydzielonych poczekalni w celu legalnego przestrzegania praw Jima Crowa konstytucji stanowej z 1901 roku. W latach 50-tych XX wieku Komisja Handlu międzypaństwowego zakazała segregacji pociągów, autobusów i poczekalni na stacjach. Wymagało to odmiennego traktowania podróżnych międzystanowych i intrastate podróżnych na stacji. W 1957 r. doszło do pozwu o desegregację poczekalni, a w 1961 r. ostatecznie rozstrzygnięto sprawę sądową o desegregacji stacji.,
Fred Shuttlesworth zorganizował swój własny protest, siedząc w białej poczekalni na stacji końcowej wraz z żoną, Ruby, przed wejściem do pociągu w 1957 roku. Początkowo zatrzymani pod drzwiami przez protestujących, Policja Birmingham bezpiecznie eskortowała promy na stację, a później wsiadła do pociągu do Atlanty. Biały Integrator, Lamar Weaver, który przyszedł pogratulować i porozmawiać z Shuttlesworthem w poczekalni, został zaatakowany przez tłum protestujących, gdy próbował wrócić do swojego samochodu.
, Stacja została zburzona w 1969 roku przez Birmingham Terminal Company, a nie Miasto.
od otwarcia w 1909 roku do II Wojny Światowej stacja końcowa była zajęta przemieszczaniem pasażerów i pociągów do I Z Birmingham. W rzeczywistości w szczytowym okresie obsługiwał do 52 pociągów dziennie! Różne linie kolejowe rywalizowały o obsługę, podobnie jak dzisiejsze podróże lotnicze. Podczas II Wojny Światowej, z dodatkowymi pociągami wojskowymi przejeżdżającymi przez stację, dziennie podróżowało około 3000 pasażerów., Jednak po ii wojnie światowej Podróże kolejowe szybko spadły i zostały zastąpione przez Podróże samochodowe i lotnicze, ponieważ opcje te stały się wygodniejsze i tańsze dla podróżnych.
przy mniejszej liczbie pociągów przychodziło mniej przychodów, a firma Birmingham Terminal Company, biznes nastawiony na zysk, zaczęła odkładać prace budowlane i konserwację sprzętu. Do 1969 roku stacja obsługiwała tylko sześć pociągów dziennie., Ostatecznie, w czerwcu 1969 roku, Birmingham Terminal Company zwróciła się do Alabama Public Service Commission o pozwolenie na wyburzenie i usunięcie stacji końcowej w celu sprzedaży nieruchomości do przebudowy.
Rozbiórka działała jako wezwanie do zachowania innych historycznych budynków i zabytków w Birmingham.
wielu mieszkańców Birmingham sprzeciwiało się wyburzeniu budynku i opowiadało się za jego konserwacją za pośrednictwem stron trzecich i publicznych przesłuchań, ale bez skutku., Komisja Służby Publicznej podjęła decyzję o udzieleniu firmie zgody na wyburzenie stacji zaledwie osiemnaście dni po złożeniu petycji. Rozbiórka rozpoczęła się 22 września 1969 roku i została zakończona do końca roku.
po wyburzeniu w 1969 roku zaniepokojeni mieszkańcy zwiększyli wysiłki na rzecz ochrony wielu innych zabytków i historycznych budynków Birmingham. Ponieważ zniszczenie stacji końcowej miało osobisty wpływ na wielu, przywódcy konserwatorów musieli użyć go tylko jako przykład, aby zmotywować ludzi do działania., Vulcan i następujące projekty renowacyjne przypisują naszą udaną renowację wsparciu obywateli w związku z utratą ukochanej stacji końcowej.
więc następnym razem, gdy przejedziesz przez tunel 5th Avenue, weź pod uwagę, że w rzeczywistości przejedziesz przez jedną z ostatnich pozostałości dworca końcowego w Birmingham!,
 |
 |
| Courtesy Alabama Department of Archives and History | Courtesy Google Streetview |