Do wiosny 2008 r. miał, według TechCrunch, ” zdobył sześć procent udziału w rynku połączeń directory assistance.”W tym czasie, Jingle Networks otrzymywał 20 milionów połączeń miesięcznie. Od tego szczytu firma zgłosiła mniej połączeń, około 15 milionów miesięcznie, ponieważ konsumenci przechodzą na smartfony, aby uzyskać informacje o katalogu.,
23 października 2006 roku Jingle Networks ogłosiło, że pozyskało 30 milionów dolarów w czwartej rundzie finansowania od Goldman Sachs i Hearst Corporation. W kwietniu 2006 roku, po 26 milionach dolarów, a w grudniu 2005 roku po 5 milionach dolarów. Również tego dnia, CEO Jingle Network zgłosił się na TechCrunch, że jego firma traciła średnio 5 centów za każde przetworzone połączenie. 25 czerwca 2008 roku TechCrunch powtórzył komunikaty prasowe Jingle ' a, że osiągnęli rentowność per-call.
Jingle Networks ma na celu przyciągnięcie klientów z dala od istniejącego rynku opartego na opłatach., The Wall Street Journal opisał go jako „inspirowany modelem biznesowym Google”.Od 2005 do początku 2010 r., Jingle Networks domyślił się, że zaoszczędzili konsumentom 1 miliard dolarów w oparciu o zawyżoną stawkę 2 dolarów za wezwanie do pomocy w katalogu.
w kwietniu 2011 roku Marchex kupił Jingle Networks za 62,5 mln dolarów w połączeniu gotówki i akcji. Marchex twierdzi, że Jingle Networks wygeneruje ponad 26 milionów dolarów przychodów w 2011 roku, o ponad 40 procent więcej niż w 2010 roku. Marchex powiedział, że oczekuje, że przychody z rozmów telefonicznych będą stanowić 75 proc. przychodów firmy za 2011 rok.