Żmija rzęskowa

1 grudnia 2011
John Hollister,

żaden inny gatunek węża nie jest tak zmienny pod względem ubarwienia i wzoru jak żmija rzęskowa (Bothriechis schlegelii). Podczas gdy najczęstsze kolory podłoża to odmiany Zielonego, złotego, żółtego lub czerwonego, istnieją również brązowe i szare kolory podłoża. Wzór może obejmować czarny, żółty, brzoskwiniowy i czerwony. Znane są okazy o jednolitym kolorze, niektóre z cienkim pasem grzbietowym. To, jak wyglądają jako dzieci, prawdopodobnie nie jest tym, jak będą wyglądać jako dorośli., Często trwa od dwóch do trzech lat, aby rozwinąć ostateczne ubarwienie dorosłych.

Photo by John Hollister

rzęsowate żmije występują od południowego Meksyku do północno-zachodniej Ameryki Południowej. Jest to zielony morph bez wzoru z paskiem.

w wieku około 1 roku miałam jedno żółte dziecko, które zaczęło rozwijać pomarańczowe plamy po bokach, a w wieku 2 lat zaczęło tworzyć szarawe plamy po bokach. Jeśli osobniki są w zasadzie zielone jako niemowlęta, pozostaną głównie zielone., Podobnie, jeśli są żółte, pozostaną w większości żółte. Jednak, czy głównie zielony lub żółty, inne kolory i wzory mogą wkradać się w miarę ich wzrostu.

przez lata podziwiałem te zwierzęta nie posiadając żadnych. Kilka lat temu postanowiłam naprawić tę sytuację i kupiłam trzy noworodkowe żmijki do rzęs. Niedługo potem pojawiła się okazja do zakupu jednej z najlepszych Kolonii żmijowców w kraju. Wskoczyłem na nią i ani trochę nie żałowałem.

są to zwierzęta jadowite i należy je traktować z szacunkiem. Zawsze obchodzić się z nimi za pomocą haka., Podczas próby wydostania ich z obudowy, czasami trzymają się gałęzi za pomocą swoich wygiętych ogonów, więc ogony muszą być delikatnie stuknięte kijem lub innym instrumentem, aby je uwolnić. Ponieważ są one potencjalnie szkodliwe, mogą istnieć prawa w Twojej okolicy regulujące własność (lub zapobiegające jej). Przepisy różnią się w zależności od miasta, hrabstwa i stanu, więc skontaktuj się z lokalnymi agencjami, aby dowiedzieć się, czy możesz je zachować.,

Eyelash Viper Ranges, Habitat and Description

eyelash vipers range from southern Mexico to northwestern South America. Występują w Chiapas, Meksyku, Belize, Hondurasie, Gwatemali, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Zachodniej Wenezueli, Kolumbii i zachodnim Ekwadorze.

w większości swojego zasięgu zamieszkują stosunkowo wilgotne obszary leśne od poziomu morza do około 4950 stóp. W Kolumbii występują na wysokości ponad 2500 m n. p. m., Większość populacji występuje po stronie karaibskiej, ale w Panamie i północno-zachodniej Ameryce Południowej występują po stronie Pacyfiku.

żmije rzęskowe są jednym z ośmiu gatunków z rodzaju Bothriechis i z pewnością najbardziej zmiennym. Pozostałe siedem gatunków to aurifer, bicolor, lateralis, marchi, nigroviridis, rowleyi i thalassinus.

Bothriechis schlegelii to średniej wielkości żmije nadrzewne. Osobniki hodowane w niewoli wydają się być nieco większe niż osobniki Dzikie., W stanie dzikim dorosłe samice osiągają średnio około 24 cali, podczas gdy w niewoli znane są okazy około 36 cali. Samce są mniejsze, średnio 14 do 16 cali. Samce rzadko osiągają długość powyżej 18 cm.

Photo by John Hollister

w większości swojego zasięgu żmije rzęskowe zamieszkują stosunkowo wilgotne obszary leśne na niskich i umiarkowanych wysokościach zboczy górskich. To jest bez wzoru brzoskwiniowy kolor morph.,

główną cechą, która nadaje tym wężom ich wspólną nazwę, jest obecność wypukłych nadkostnych między nadokularem a okiem. Cecha ta („rzęsa”) jest znacznie zredukowana u okazów z Ameryki Południowej.

w pewnym momencie żmije rzęskowe zostały podzielone na dwa podgatunki: B. S. schlegelii I B. S. supraciliaris. Ten ostatni otrzymał później własny status gatunkowy, a następnie został całkowicie zniesiony., Ustalono, że różnice w różnych skalach w całym zakresie były takie — różnice populacji — i nie uzasadniały statusu podgatunku lub gatunku.

Eyelash Viper Captive Housing

istnieje wiele sposobów, aby pomieścić żmije rzęs w niewoli, ale wszystkie mają kilka wspólnych elementów: gałęzie, rośliny, wentylację i sposób na utrzymanie pewnej wilgotności. Odkryłem, że węże te preferują mniejsze gałęzie, na których się ubierają, na ogół nie większe niż obwód węża.,

używam ściółki cyprys jako podłoża, ponieważ utrzymuje wilgoć nie pozwalając na wzrost grzybów. Używam również roślin Pothos, aby zwiększyć wilgotność i zapewnić poczucie bezpieczeństwa wężom. Pothos nie wymaga dużo światła, dzięki czemu idealnie nadaje się do użytku w pomieszczeniach. W wystarczająco dużej obudowie Potos można sadzić w podłożu. Trzymam rośliny w sadzarkach dla lepszego ukorzenienia.

Obudowa zależy od dostępnej przestrzeni i budżetu., Niektóre z najładniejszych konfiguracji, jakie widziałem, to 75-galonowe salony jaszczurek, mocno obsadzone Potosami w głębokim podłożu, ale nie jest to miejsce efektywne dla wielu z nas. Kolonie mogą być również przechowywane w kabinach prysznicowych, które zapewniają dobry ruch pionowy. Chociaż są głównie nadrzewne, miałem kilka żmij rzęs, które wolały żyć na ziemi.

swoje trzymam głównie w drewnianych klatkach pomalowanych farbą akrylową i uszczelnionych wokół dolnych spoin do przechowywania w wodzie. Moje obudowy mają 16 cali na 24 cale na 16 cali wysokości., Obudowa tej wielkości daje im wystarczającą przestrzeń do rozciągania i poruszania się. W górnej i tylnej części znajdują się małe otwory wentylacyjne umożliwiające wentylację. Fronty to drzwi akrylowe na zawiasach.

w każdej klatce znajduje się świetlówka podłączona do timera. Stateczniki i okablowanie znajdują się na zewnętrznych stronach klatek. Światła są przede wszystkim dla roślin i zapewnić fotoperiod dla węży. Obecnie mam ustawione światła, aby włączyć się około 9 rano i wyłączyć o 6: 30 po południu., Ponieważ z zewnątrz jest światło otoczenia, używam tego Światła Otoczenia do kontrolowania fotoperiodu (godzin światła i ciemności) dla węży.

miski wodne są podwyższone, więc znajdują się tuż pod gałęziami. Podniesienie misek do poziomu węży wydaje się pomóc w doprowadzeniu ich do picia z nich.

upewnij się, że klatki są bezpieczne — nie chcesz, aby te zwierzęta się uwolniły. Ponadto, zwłaszcza jeśli masz dzieci, umieść zamki w klatkach.,

Obudowa Do Rzęs Viper–zrób to sam

obudowa (patrz zdjęcie) jest wykonana z półcalowej, twardej sklejki, zagruntowana i pomalowana farbą akrylową. Żarówka to 18-calowa świetlówka. Oprawy oświetleniowe są montowane z zewnątrz i podłączone do statecznika, który wisi na zewnątrz z tyłu. Górny ruszt to osłona rynny z siatki diamentowej, pokryta winylem, a tylny ruszt to szczelinowy, aluminiowy otwór podsufitowy. Drzwi wykonane są z akrylu ćwierćcalowego.,

Photo by John Hollister

Autor trzyma swoje żmije do rzęs w drewnianych klatkach z drzwiami akrylowymi na zawiasach. Każda obudowa ma 16 cali na 24 cale na 16 cali wysokości.

po malowaniu uszczelniłam wszystkie spoiny denne silikonem, aby woda nie wyciekała. Układam te obudowy na cztery wysokości. Każdy z nich ma lampkę z własną wtyczką, a wszystkie są podłączone do listwy zasilającej z czterema wtyczkami. Paski są następnie podłączane do timerów.,

dużo wody

Jeśli zwracasz uwagę na kilka podstawowych zasad, żmije rzęs nie są trudnymi wężami do utrzymania. Należy pamiętać o tych dwóch zasadach: nie przekarmiać dorosłych i zapewnić wodę i wilgoć przez cały czas.

Co tydzień wlewam dużo wody na rośliny i podłoże. Mieszkam w dość suchym obszarze Zachodniego Teksasu, więc utrzymanie wystarczającej wilgotności jest zawsze problemem. Woda jest niezbędna dla tych węży. Czasami piją z miski z wodą, ale częściej piją z wody, która na nich pada.,

Photo by John Hollister

dorosłe żmije do rzęs, takie jak ten zielono-czerwony egzemplarz, są dość łatwe w pielęgnacji. Noworodki mogą być jednak trudne do karmienia.

zaparowanie ich co najmniej raz w tygodniu jest koniecznością, dwa razy w tygodniu jest lepsze. Zautomatyzowany system codziennego zaparowywania, jeśli to możliwe, jest jeszcze lepszy. Krótka mgiełka o szerokości klatki jest dobra dla zwierząt i podnosi wilgotność, ale niekoniecznie wystarcza im do picia.,

używam opryskiwacza z pompą 1-galonową do opryskiwania całej klatki jak i samego węża, koncentrując się na głowie. Zwykle wystarczą dwie do trzech minut. Widać kurczenie się mięśni głowy, gdy piją; kiedy mają dość, odchodzą. Czasami natychmiast się wyprowadzają, mówiąc mi, że nie są spragnieni, czasami trwa to trochę dłużej. Niezależnie od tego, nadal spryskuję cały wąż, aby był wilgotny.

temperatury od 78 do 82 stopni Fahrenheita są wystarczające dla żmij rzęsowatych, z lekkim spadkiem zimowym od czterech do pięciu stopni, aby stymulować rozmnażanie.,

rozmnażanie i noworodki

rozmnażanie następuje od późnej zimy do wczesnej wiosny, a ciąża trwa około sześciu miesięcy. Żywe porody pojawiają się zwykle w sierpniu i wrześniu, a sporadycznie w październiku. Siedziałem godzinami czekając, aby sfotografować rzeczywisty proces porodu, ale kobiety zawsze czekały, aż będę nieobecna, aby urodzić. Najlepsze, co udało mi się zrobić, to sfotografować upuszczony ślimak (niezapłodnione jajo).

noworodki mogą być trzymane w małych pojemnikach, plastikowych pudełkach po butach lub innych prowizorycznych obudowach., Konieczne są małe gałęzie nie większe niż obwód węża. Niezależnie od rodzaju obudowy, której używasz, zalecana jest część ekranu na górze dla wentylacji, ale nie tak bardzo, że obudowa szybko wysycha. Ponownie używam ściółki Cyprysowej na dnie, aby utrzymać pewną wilgotność, ale po rozpyleniu wylewam nadmiar wody. Ważne jest, aby noworodki były opryskane i wilgotne. Wydają się pić tylko z rozpylania, chociaż trzymam małe miski z wodą w nich., Podczas gdy wilgotność jest bardzo ważna, jeśli obudowa stanie się zbyt wilgotna, będziesz miał problemy, często powodując utratę młodych węży. A przy częstym opryskiwaniu bardzo możliwe jest uzyskanie zbyt wilgotnej obudowy.

noworodki są bardzo biegłe w ucieczce przez bardzo małe przestrzenie. Kiedyś przewoziłem śmieci w critter carrier, na którym róg był tak lekko zapukany, że nawet nie był widoczny. Kiedy wróciłam do domu, wszystkie dziewięcioro dzieci leżało na tylnym siedzeniu mojej ciężarówki. Znalezienie ich wszystkich zajęło kilka dni., Jeden został znaleziony na dźwigni zmiany biegów, a drugi w popielniczce. Inny leżał pod papierową serwetką na podłodze i ugryzł mnie, gdy podniosłem serwetkę. Pierwsze ukąszenie było swędzącym, małym szwem, podobnym z wyglądu do ukąszenia komara, które zniknęło następnego dnia.

rzęs Żmija porady żywieniowe

rzęs żmija są smukłymi wężami i nie powinny być karmione tak bardzo, aby stać się otyłe. Na wolności węże te jedzą pokarmy niesłodzone, głównie jaszczurki i żaby. W niewoli żywią się głównie myszami, które mają znacznie większą zawartość tłuszczu niż dzikie pokarmy.,

Photo by John Hollister

na wolności ta piękna żółto-czerwona Bothriechis schlegelii zjadała głównie jaszczurki i żaby.

nie lekceważ ich szybkości uderzania. Kiedy jedzenie jest oferowane, szybko wyciągają rękę i chwytają zdobycz. To rzadkie, że muszę drażnić dorosłego do karmienia.

karmienie noworodków może być jednak żmudnym procesem, ponieważ często konieczne jest ich dokuczanie., Rzadko zdarza się, że noworodek zajmie cały róż, ponieważ żmije do rzęs mają tylko 3 do 4 cali długości. Pinky haunches są na tyle, na ile mogą sobie poradzić. Próbowałem cięcia róż na pół, ale generalnie odmawiają jedzenie tak duże, dopóki nie zjedli kilka posiłków. Jeśli masz dostęp do małych płazów, takich jak Acris (żaby trawne), może być korzystne, aby je oferować, dopóki węże nie dorosną do tego stopnia, że mogą one zabrać całe różowe lub rozmyte myszy. Wtedy karmienie staje się znacznie łatwiejsze.,

wiele zalet

ponieważ żmije rzęs nie są ciężkimi wężami, możliwe jest ustawienie dla nich ładnie urządzonych obudów. To, w połączeniu z niesamowitą różnorodnością kolorów i wzorów tych węży, czyni je doskonałym zwierzęciem wystawowym. Ze względu na konieczność regularnego zamglania, szczególnie w celu picia, są one nieco bardziej czasochłonne niż niektóre węże, ale są warte dodatkowego wysiłku. Importowane noworodki są czasami dostępne, ale hodowane w niewoli / urodzone żmije rzęs są dostępne od kilku amerykańskich hodowców. Jeśli to możliwe, uzyskać ustalone podajniki.,

Additional Reading
Campbell, Jonathan A. and Lamar, William W. 1989. Jadowite Gady Ameryki Łacińskiej. Cornell University Press.

Wilson, Larry D. and Meyer, John R. 1982. Węże Hondurasu. Muzeum Publiczne W Milwaukee.

* Ten artykuł ukazał się po raz pierwszy we wrześniu 2004 roku w wydaniu magazynu gadów.*

kategorie: Węże

Leave a Comment