Het third-person point of view is een vorm van verhalenvertelling waarin een verteller alle actie van hun werk relateert met behulp van third-person voornaamwoorden zoals “hij”, “zij” en “zij”.”Het is het meest voorkomende perspectief in fictie.,
Er zijn twee soorten van derde-persoons standpunt: alwetend, waarin de verteller Weet alle gedachten en gevoelens van alle personages in het verhaal, of beperkt, waarin de verteller alleen betrekking heeft op hun eigen gedachten, gevoelens, en kennis over verschillende situaties en de andere personages.,
de voordelen van de derde persoon
heel vaak voelen nieuwe schrijvers zich het meest vertrouwd met een first-person perspectief, misschien omdat het vertrouwd lijkt, maar schrijven in de derde persoon geeft een schrijver veel meer vrijheid in hoe hij het verhaal vertelt.
het alwetende standpunt van de derde persoon is het meest objectieve en betrouwbare standpunt omdat een alwetende verteller het verhaal vertelt., Deze verteller heeft meestal geen vooroordelen of voorkeuren en heeft ook volledige kennis van alle personages en situaties. Dat maakt het heel gemakkelijk om veel ondersteunende details te geven over, nou ja, alles.
als de verteller daarentegen slechts een sterveling is, dan kan de lezer alleen leren wat door die persoon waarneembaar is. De schrijver zal moeten vertrouwen op andere personages uiten hun gedachten en gevoelens, omdat de schrijver zal niet toestaan dat de lezer om effectief te lezen hun gedachten.,
de gouden regel van consistentie
de belangrijkste regel met betrekking tot het standpunt is dat deze consistent moet zijn. Zodra een schrijver van het ene standpunt naar het andere drijft, zal de lezer het oppikken. Het effect zal zijn dat de schrijver zijn autoriteit als verhalenverteller en zeker ook de aandacht van de lezer zal verliezen.
bijvoorbeeld, als de schrijver het verhaal vertelt met behulp van een beperkt verhaal van een derde persoon en dan plotseling de lezer vertelt dat de minnaar van de hoofdpersoon in het geheim niet meer van hem houdt, zal de schrijver de lezer verloren hebben., Dat komt omdat het onmogelijk is voor de derde-persoon verteller van dit verhaal om een geheim te kennen, tenzij 1) de persoon die het geheim heeft of een ander in-the-know karakter hen vertelt, 2) ze hoorden iemand het geheim onthullen, of 3) ze lazen erover in, laten we zeggen, een dagboek.
een van de taken van de schrijver is om lezers zich comfortabel te laten voelen als de schrijver hen meeneemt in een nieuwe wereld.
voorbeelden van het Third-Person perspectief
Jane Austen ‘ s Pride and Prejudice, zoals veel klassieke romans, wordt verteld vanuit het third-person standpunt.,
Hier is een passage uit het boek:
“When Jane and Elizabeth were alone, the former, who had been behoedzaam in her praise of Mr.Bingley before, expressed to her sister how much she adored him. ‘Hij is precies wat een jonge man moet zijn, ‘zei ze,’ verstandig, goedgemanierd, levendig, en ik heb nooit zulke gelukkige manieren gezien! Zo veel gemak, met zo ‘ n perfecte goede kweek!'”
een meer hedendaags voorbeeld is J. K., Rowling ‘ s Harry Potter-serie, die is geschreven met Harry als de focus, maar vanuit het oogpunt van iemand die hem observeert en degenen om hem heen.,