Top Songs is een feature waarin we definitief de beste nummers uit de catalogus van een artiest of band kiezen. Klinkt simpel, toch? Oh, was dat maar zo.
Soundgarden groeide op en was altijd de coole Seattle band om te volgen., Misschien waren het Chris Cornell ’s carnal pipes, of Kim Thayil’ s sludgy riffs, of de manier waarop alles klonk alsof het uit een post-apocalyptische wereld van Mad Max was gerukt, maar het geluid van de band hield traditioneel verband met diegenen die een aanleg hadden voor cynisme. Niet zomaar een cynisme, maar eerder een geleerd cynisme, alsof ze in een soort geheim zaten dat alle hoop uitschakelde ten gunste van een volwassen gevoel van realisme. Aan de andere kant, het hadden gewoon de kinderen aan mijn lunchtafel kunnen zijn. Wie weet.,wat we wel weten is dat Soundgarden een van de hardste rockbands van hun tijd was. Ze waren de Zeppelin van Pearl Jam ‘ s Who, een kinetische kracht die minder werkte als een orkaan en meer als een tyfoon. Toch hadden ze, in tegenstelling tot de gemiddelde metal band, een zwak, en dat kleverige Midden kon zelfs de meest modderige distortion uit de harmonie halen. Veel, zo niet alles, daarvan had te maken met Cornell, wiens solo werk en side optredens al lang bewezen hebben dat hij altijd aan de melodieuze kant is geweest over, laten we zeggen, the razor ‘ s edge. Ik bedoel … heb je hem “Ave Maria” horen zingen?,
We zijn nog steeds in shock dat Cornell nu niet meer bij ons is, en dat zal jaren niet veranderen — of ooit. Want, ondanks de humeurige gevoelens die in elk Soundgarden lied zaten, was er altijd het gevoel dat hij de wolken opzij veegde en wat zonlicht vond. Dus, het idee dat hij echt weg is — samen met zijn grunge broeders in Kurt Cobain en Layne Staley — is een beetje meer dan surrealistisch. Het is ronduit deprimerend. Helaas is het enige wat je moet doen het vieren van wat hij heeft achtergelaten, en als het op Soundgarden aankomt kun je het nauwelijks beter dan deze 20 nummers.,
–Michael Roffman
Editor-in-Chief
__________________________________________________________
“Duizend Dagen Voordat”
Koning Dier (2012)
“Geboorte Ritueel”
Singles: Original Motion Picture Soundtrack (1992)
Leuk weetje: Soundgarden waren de eerste grunge band te tekenen bij een groot label, en wanneer u voor het eerst luisteren naar het stampen geweld van ‘ de Geboorte van het Ritueel, dat beetje trivia lijkt een anomalie., Maar dan begin je de subtiele dingen op te merken, zoals hoe Cornell ‘ s stem van de golven van distortion surft op een manier die zowel catchy als vertrouwd is. Dit nummer is een van de vele Cornell composities die hielp illustreren het sonische palet van Cameron Crowe ‘ s Singles, en ze zingen het zelfs op het scherm in de film. “Voor iedereen die een Soundgarden concert heeft bijgewoond, in elk tijdperk van de populariteit van de band, is de krachtige emotionele kracht van de groep moeilijk te vergeten”, schrijft Crowe in de liner notes voor de nieuwe heruitgave van de soundtrack. “Ik was benieuwd naar een live optreden in de film.,”Nou, die angst loond en hielp usher Soundgarden in de mainstream, en deze cut verdient een deel van de eer.,vinger (1991)
“Pretty Noose”
Omlaag op de Kop (1996)
“Nazi-Driver”
Ultramega OK (1988)
“Fell on Black Days”
Superunknown (1994)
“Outshined”
Badmotorfinger (1991)
“Gun”
Luider is Dan Liefde (1989)
“Jesus Christ Pose”
Badmotorfinger (1991)
“Blow Up The Outside World”
Omlaag op de Kop (1996)
“De Dag dat ik Probeerde Te Leven”
Superunknown (1994)
Chris Cornell nooit schreef een betere weg dan deze, en misschien wel, hij klonk nog nooit zo goed, of., (Voor bewijs, wacht op zijn nasaal jammeren vier minuten in, wanneer hij gewoon laat los op het refrein.) Hoewel het ronduit somber is (“The lives we make never seem to ever get us anywhere but dead”) en afgeleefd (“I wallowed in the blood and mud with all the other pigs”), is er een positieve vibe die dieper gaat dan de chummy ritmesectie van Shepherd en Cameron. Dat is geen vergissing, zoals Cornell tegen Rolling Stone zei: “veel mensen hebben dat lied verkeerd geïnterpreteerd als een zelfmoordnootlied. Het woord leven te letterlijk nemen., “De dag dat ik probeerde te leven” betekent meer als de dag dat ik eigenlijk probeerde mezelf open te stellen en alles te ervaren wat er om me heen gebeurt, in tegenstelling tot alles af te blazen en me te verstoppen in een grot.”Het is jammer dat hij die subtiliteit deze dagen heeft verloren; het was zijn sterkste kant. – Michael Roffman