KERBEROS

de griekse Mythologie >> Bestiarium >> Cerberus (Kerberos)

KERBEROS (Cerberus) was de gigantische, driekoppige hond van haides die de poorten van de onderwereld bewaakte en de ontsnapping van de schaduwen van de doden voorkwam.

Kerberos werd afgebeeld als een driekoppige hond met een slangenstaart, slangenmanen en een leeuwenklauw. Volgens sommigen had hij vijftig hoofden, hoewel deze graaf de slangen van zijn manen kan hebben opgenomen.,Herakles (Herakles) werd gestuurd om Kerberos te halen als een van zijn twaalf werken, een taak die hij volbracht met de hulp van de godin Persephone.

Kerberos ‘naam betekent misschien” dood-Daemon van het duister ” van de oude Griekse woorden kêr en erebos.

familie van CERBERUS

ouders

encyclopedie

CE ‘ RBERUS (Kerberos), de veelkoppige hond die de ingang van Hades bewaakte, wordt al vermeld in de Homerische gedichten, maar gewoon als “de hond”, zonder de naam Cerberus. (Il. viii.368, Od. xi. 623.,) Hesiod, die de eerste is die zijn naam en oorsprong geeft, noemt hem (Theog. 311) vijftig hoofden en een zoon van Typhaon en Echidna. Latere schrijvers beschrijven hem als een monster met slechts drie hoofden, met de staart van een slang en een manen bestaande uit de hoofden van verschillende slangen. (Apollod. ii.5. § 12; Eurip. Hier. bont. 24, 611; Virg. Aen. vi. 417; Ov. Voldoen. iv. 449. Sommige dichters noemen hem weer veelkoppig of honderdkoppig. (Horat. Carm. ii.13. 34; Tzetz. ad Lycoph. 678; Senec. Hier. bont. 784., De plaats waar Cerberus de wacht hield was volgens sommigen aan de monding van de Acheron, en volgens anderen aan de poorten van Hades, waarin hij de schaduwen binnenliet, maar ze nooit meer buiten liet.

Source: Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.,

ANDERE NAMEN

de KLASSIEKE LITERATUUR QUOTES

Homerus, Ilias 8. 366 ff (trans. Lattimore) (Grieks episch C8th B. C.,”If In The wiliness of my heart I had had thoughts like his, when Herakles (Heracles) was sent down to Haides of the Gates, to hale back from Erebos (the Dark) the hound of the grisly death god (Haides Stygeros), never would he have got clear of the steil-dripping water Styx.”

Homer, Odyssey 11. 623 ff (trans. Shewring) (Grieks epos C8th B. C.):
” ‘hij stuurde me ooit zelfs hierheen om de hond van Haides op te halen, want hij dacht dat geen taak meer angstaanjagend voor mij kon zijn dan dat., Maar ik bracht de hond uit Haides ‘ huis en naar de aarde, omdat Hermes me hielp op mijn weg, en glimmende ogen Athene.Hesiod, Theogony 769 ff:
And before them a dreaded hound (Deinos kunos), on watch, who has no medelijden, but a vile listagem : as people go in Hesiod, with actions of his tail and both oars, but he will not let them go back out, but lies in low for them and eat them up, when he catch any going back through the gates.”

Bacchylides, Fragment 5 (trans. Campbell, Vol. Griekse tekst IV) (Griekse tekst C5th B. C.,”eens, zeggen ze, ging de poort-slopende, onoverwinnelijke zoon van donder-knipperende Zeus naar het huis van slanke Persephone om op te halen naar het licht van Hades de grillige tand hond , zoon van ongenaakbaar Ekhidna (Echidna). Daar bespeurde hij de geesten van ellendige stervelingen bij de wateren van Kokytos (Cocytus), als de bladeren die door de wind werden geteisterd over de heldere, door schapen geschraasde landtoppen van Ida.”

Aristophanes, Peace 315 ff (trans. O ‘ Neill) (Griekse komedie C5th tot 4th B. C.,): “Let us beware lest The cursed Kerberos (Cerberus) prevent us even from the Netherlands hell from delivery the goddess by his furious howling, just as he did when on earth.”

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 2, 125 (trans. “Herakles vroeg Pouton (Pluton) om Kerberos (Cerberus), en werd verteld om de hond mee te nemen als hij hem kon overmeesteren zonder gebruik te maken van de wapens die hij bij zich had., Hij vond Kerberos bij de poorten van Akheron (Acheron), en daar, gedrukt in zijn harnas en volledig bedekt door de huid van de Leeuw, gooide hij zijn armen om zijn hoofd en hing aan, ondanks beten van de slangenstaart, totdat hij het beest overtuigde met zijn wurggreep. Vervolgens, met het op sleeptouw, maakte hij zijn beklimming door Troizenos (Troezen). Nadat hij Kerberos aan Eurystheus had laten zien, nam hij het mee terug naar Haides’ rijk.”

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 2. “Als twaalfde arbeid moest Herakles Kerberos (Cerberus) uit Haides’ rijk halen., Kerberos had drie hondenkoppen, een slang als staart, en langs zijn rug de hoofden van allerlei slangen.”

Euphorion, Fragments (trans. Page, Vol. Select Papyri III, No.121 (1)) (Grieks epos C3rd B. C.):”Behind, under his shaggy belly cowering, the serpents that were his tail darted their tongues about his ribs. In zijn ogen flitste een balk donker. Waarlijk in de Smederijen of in Meligounis springen dergelijke vonken in de lucht, wanneer ijzer wordt geslagen met hamers, en het aambeeld brult eronder kan blazen, – of omhoog in rook aitna (Etna), hol van Asteropos., Toch kwam hij levend te Tiryns uit Haides, de laatste van twaalf arbeid, voor het plezier van kwaadaardige Eurystheus, en op de kruispunten van Mideia, rijk aan gerst, trillende vrouwen met hun kinderen keek naar hem.”

Quintus Smyrnaeus, Fall of Troje 6. 260 ff (trans. Way) (Grieks episch C4th A. D.,”en daar was Kerberos (Cerberus), die Ekhidna (Echidna, de walgelijke Worm) had gedragen aan Typhon in a craggy cavern’ s gloom close on the borders of Eternal Night (Erebos), a hideous monster, warder of the Gate of Haides, home of Wailing, jailer-hound of dead folk in the shadowy Gulf of Doom. Maar lichtjes Zeus ‘ zoon met zijn crashen slagen temde hem, en halde hem uit de cataract vloed van Styx, met zwaar-hangend hoofd, en sleepte de hond zere loth naar de vreemde bovenste lucht alle onverschrokken.”

Plato, Republic 588c (trans., Shorey) (Greek philosopher C4th B. C.):
“Een van die naturen waar de oude fabels over vertellen, als die van de Khimaira (Chimera) of Skylla (Scylla) of Kerberos (Cerberus), en de talrijke andere voorbeelden die worden verteld van vele vormen die samengroeien in één.”

Pausanias, Description of Greece 2. 35. 10 (trans. Jones) (Grieks reisverslag C2ND A. D.,):
” zijn drie plaatsen die de Hermioniërs noemen die van Klymenos (Clymenus, de beroemde), die van Plouton (Pluton, van rijkdom) , en het meer Akherousia (Acherusia). Alle zijn omgeven door hekken van stenen, terwijl in de plaats van Klymenos is er ook een kloof in de aarde. Door dit volgens de legende van de Hermioniërs, Herakles bracht de hond van Haides.”

Pausanias, beschrijving van Griekenland 3. 25. 5-7:
“op het voorgebergte is een tempel als een grot, met een standbeeld van Poseidon ervoor., Sommige van de Griekse dichters stellen dat Herakles de hond van Haides (Haidou kuna) hier heeft opgevoed, hoewel er geen weg is die ondergronds door de grot leidt, en het is niet gemakkelijk te geloven dat de goden een ondergrondse woning bezitten waar de zielen verzamelen.maar Hekataios (Hecataeus) van Miletos gaf een plausibele verklaring, waarin hij stelde dat er een vreselijke slang op Tainaron leefde en de hond van Hades werd genoemd, omdat iemand die gebeten was, moest sterven aan het gif in één keer, en het was deze slang, zei hij, die door Herakles naar Eurystheus werd gebracht.,maar Homerus, die de eerste was die het schepsel dat Herakles bracht de hond van Haides noemde, gaf het geen naam of beschreef het als een veelsoortige vorm, zoals hij de Chimaira (Chimera) deed. Late dichters gaven de naam Kerberos, en hoewel ze hem in andere opzichten op een hond lieten lijken, zeggen ze dat hij drie hoofden had. Homerus wil echter niet zeggen dat hij een hond was, de vriend van de mens, net zo min als wanneer hij een echte slang de hond van Hades noemde.”

Diodorus Siculus, library of History 4. 25. 1 (trans. Oldfather) (Grieks historicus C1st B. C., hij kreeg het bevel van Eurystheus om Kerberos (Cerberus) van Hades naar het daglicht te brengen. En ervan uitgaande dat het in zijn voordeel zou zijn voor het volbrengen van deze arbeid, ging hij naar Athene en nam deel aan de Eleusijnse mysteriën, Musaios (Musaeus), de zoon van Orpheus, die op dat moment de leiding had over de inwijdingsriten . . .Herakles dan, volgens de mythen die tot ons zijn gekomen, daalde af in het rijk van Hades, en wordt verwelkomd als een broer door Persephone bracht Theseus en Peirithous terug naar de bovenwereld na hen te bevrijden van hun banden., Dit bereikt hij door de gunst van Persephone, en het ontvangen van de hond Kerberos in ketens droeg hij hem weg tot verbazing van iedereen en tentoongesteld hem aan de mensen.”

Pseudo-Hyginus, Preface (trans. Grant) (Roman mythograaf C2ND A. D.):
“From Typhon and Echidna . . . Cerberus.”

Pseudo-Hyginus, Fabulae 32:
” Hercules was gestuurd voor de driekoppige hond door koning Eurystheus.”

Pseudo-Hyginus, Fabulae 151:
” uit Typhon de reus en Echidna werden geboren . . . de driekoppige hond Cerberus.,”

Ovidius, Metamorfosen 4. 450 ff (trans. Melville) (Roman epic C1st B. C. to C1st A. D.): “The Stygian city and the cruel court of swarthy Dis . . . ze kwam binnen en de drempel kreunde Onder het Heilige loopvlak. Terstond sprong Cerberus op haar af met zijn drie hoofden en gaf drie blaffen samen.”

Ovidius, Metamorphoses 4.,”Tisiphone bracht met haar gif ook magische kracht: lip-schuim van Cerberus, het gif van de Echidna, wilde deliriums, blindheid van de hersenen, en misdaad en tranen, en gek maakte lust voor moord; allemaal gemalen, gemengd met vers bloed, gekookt in een pan van brons, en geroerd met een groene hemlockstokje.”

Ovidius, Metamorphoses 7. “Voor de dood van die zoon mengde Medea haar vergiftigde aconiet, dat lang geleden van de kust van Scythicae (Scythia’ s) was meegenomen, waarvan gezegd werd dat ze door Echidnaea werd gesloopt ., Er is een grot geeuwen donker en diep, en er een vallend spoor waar held Tirynthius sleepte worstelen, knipperend, het verpesten van zijn ogen tegen het zonlicht en de verblindende dag, de hel-hond Cerberus, snel op een keten van onvermurwbare. Zijn drie kelen vulde de lucht met driedubbele blaffen, blaffen van razernij,en spatte de groene weiden met witte spuimen. Dit, zo denken de mensen, gestold en, gevoed door de rijke grond, kreeg giftige eigenschappen. En omdat ze groeien en gedijen op harde kale rotsen noemen de boeren ze ‘flintwortts’ – aconites., Dit gif Aegeus, door Medea ‘ s List, aangeboden aan Theseus als zijn vijand, vader op zoon.”

Ovidius, Metamorphoses 9. “Ik stond tegenover de triple heads van Cerberus.”

Ovidius, Metamorphoses 10. 21 ff:
“‘ Ik ben niet gekomen met de bedoeling om de somberheid van Tartara te zien, noch om de drievoudige halzen van Medusaeum te betoveren .'”

Ovidius, Metamorphoses 10. “His wits were stolen away, like him who saw in dread the three-necked hound of Hell with chains fast around his middle neck, and never lost his terror till he lost his nature too and turned to stone.,”

Virgil, Aeneid 6. 417 ff (trans. Day-Lewis) (Romeins epos C1st B. C.):”enorme Cerberus, monstrously couched in a cave confronting them, made the whole region echo with this three-throated blaffen. De Sibyl, die de slangen nu om zijn nek zag lopen, gooide hem als aas een cake voor honing en tarwe, doordrenkt met kalmerende drugs. Het schepsel, gek van de honger, opende zijn drie monden, slokte het aas op; toen ontspande zijn enorme lichaam en lag, uitgestrekt op de grond, de hele lengte van zijn grot kennel., Aeneas, voorbij de ingang, de waakhond neutraliseert, liep snel uit de oever van die rivier van geen terugkeer.”

Virgil, Georgics 4. 471 ff (trans. Fairclough) (Roman bucolic C1st B. C.):”Stirred by his song, up from the lowest realms of Erebeus came the unsubstantial shades . . . Nog meer: het huis van de dood en diepste afgronden van Tartarus waren betoverd, en de Eumenides met levende slangen verstrengeld in hun haar; Cerberus stond agape en zijn drievoudige kaken vergat te blaffen.”

Propertius, Elegies 3. 5 (trans. Goold) (Roman elegy C1st B. C.,): “Cerberus guards the cave of hell with his three throats.”

Propertius, Elegies 3. 18:
“herwaarts allen zullen komen, herwaarts de hoogste en de laagste klasse: kwaad is het, maar het is een pad dat allen moeten betreden; allen moeten de drie hoofden van de blaffende waakhond sussen en aan boord van de griezelige grijsbaard’ s boot die niemand mist.”

Propertius, Elegies 4. “May your spirit find no peace with your ashes, but may wrekende Cerberus terrory your vile bones with hungry howl.”

Propertius, Elegies 4., 7:
“verwerp niet de dromen die door de rechtvaardige poort komen: wanneer rechtvaardige dromen komen, hebben ze het gewicht van de waarheid. ‘S nachts drijven we naar het buitenland,’ s nachts bevrijdt gevangen schaduwen, en zelfs Cerberus werpt zijn kettingen opzij en dwaalt af.”

Propertius, Elegies 4. “Only to one mortal has the stygian darkness become light and Cerberus has howled to find huself sleeped off against the will of Dis ?”

Propertius, Elegies 4. “Let fierce Cerberus rush at no Shades today, but let his chain hang slack from a silent bout.”

Cicero, de Natura deorum 3. 17 (Vert., “Orcus is ook een god; en de legendarische stromen van de lagere wereld, Acheron, Cocytus en Pyriphlegethon, en ook Charon en Cerberus zijn goden. Nee, je zegt, We moeten de grens trekken; nou dan, Orcus is ook geen god.”

Seneca, Hercules Furens 46 ff (trans. Miller) (Roman tragedy C1st A. D.,):
” ‘noch is de aarde groot genoeg voor hem ; aanschouw, hij heeft de deuren van helse Jove afgebroken , en brengt de buit van een veroverde koning terug naar de bovenwereld . Ik zag, Ja, zag hem, de schaduwen van de nacht verstrooid en neergeslagen, trots tentoongesteld aan zijn vader een broer buit. Waarom sleept hij Pluto zelf niet voort, gebonden en geladen met boeien, die veel gelijk aan die van Jove trok ? Waarom heerst hij het niet over de veroverde Erebus en legt hij de Styx bloot?, Het is niet genoeg om alleen maar terug te keren; de wet van de schaduwen is opgeheven, een weg terug is geopend van de laagste geesten, en de mysteries van de doodsangst liggen bloot. Maar hij, blij dat hij de gevangenis van de schaduwen heeft laten barsten, triomfeert over mij, en met arrogante hand leidt hij door de steden van Griekenland die schemerige hond. Ik zag het daglicht krimpen bij het zien van Cerberus, en de zon bleek van angst; ook op mij kwam angst, en terwijl ik keek op de drie nekken van het veroverde monster ik beefde op mijn eigen bevel.,'”

Seneca, Hercules Furens 598 & 782 ff :
” ‘wie van boven naar beneden kijkt op dingen van de aarde, en niet verontreinigd zou worden door een vreemd, nieuw gezicht, laat hem zijn blik afwenden, zijn ogen naar de hemel opheffen en het voorteken mijden. Laat slechts twee kijken op dit monster-hij die bracht en zij die het besteld. De aarde is niet breed genoeg voor Juno ‘ s haat., Ik heb plaatsen gezien die door niemand, onbekend aan Phoebus , werden ontkend, die sombere plaatsen, die de bodempaal voor helse vreugde heeft overgegeven ; en indien de streken van de derde stand mij behaagd hadden, zou ik geregeerd hebben. De chaos van de eeuwige nacht, en iets erger dan de nacht, en de grimmige goden en het lot-al deze zag ik en, de dood met voeten getreden, ben ik teruggekomen. Wat blijft er nog over? Ik heb de lagere wereld gezien en geopenbaard. Als er nog iets te doen valt, geef het mij, o Juno ; al te lang laat gij mijn handen ledig liggen. Wat gebiedt gij mij te overwinnen?”
“. . ., Ontvouw zijn heldhaftige daden in orde; vertel hoe lang een weg leidt naar de sombere tinten, en hoe de Tartrean hond droeg zijn vergalling banden.hierna verschijnt het paleis van hebzuchtige Dis . Hier schrikt de wilde stygische hond de schaduwen af; Hij wierp zijn drievoudige hoofden heen en weer, met enorme baaien bewaakt hij het rijk. Rond zijn hoofd, vuil van corruptie, slangenschoot, zijn ruige man borstelt zich met Adders, en in zijn verdraaide staart sist een lange slang. Zijn woede komt overeen met zijn vorm., Zodra hij de beweging van de voeten voelt heft hij zijn hoofd, ruw met spetterende slangen, en met oren rechtop vangsten aan de onsped geluid, gewoon als hij is om zelfs de schaduwen te horen. Toen de Zoon van Jove dichterbij stond, in zijn grot de hond hurkt aarzelend en voelt een vleugje angst. Dan plotseling, met diepe beuken, schrikt hij de stille plaatsen; de slangen sissen dreigend langs al zijn schouders. Het geschreeuw van zijn vreselijke stem, afkomstig van drievoudige kelen, vult zelfs de gezegende schaduwen met angst., Dan van zijn linkerarm verliest de held de fel grijnzende kaken, steekt voor hem het Cleonese hoofd uit en, onder dat enorme Schild hurkend, legt zijn machtige knots met zegevierende rechterhand. Nu hier, nu daar, met niet aflatende slagen wervelt hij het, verdubbelt de slagen. Eindelijk houdt de overwonnene hond zijn dreigementen op en, met strijd doorbracht, laat hij al zijn hoofden zakken en geeft hij al het toezicht over zijn grot. Beide heersers rillen op hun troon, en bieden de hond weg te leiden. Mij geven ze ook als zegen aan Alcides’ gebed.,dan, het aaien van de nors nek van het monster, bindt hij hem met kettingen van onvermurwbare. Vergeetachtig van zichzelf, de waakzame bewaker van het schemerige rijk kwijlt zijn oren, beven en bereid om geleid te worden, bezit zijn meester, en met snuit verlaagd volgt na, slaan beide zijden met slangenstaart. Maar toen hij aan de Taenarian grenzen kwam, en de vreemde glans van Onbekend licht sloeg op zijn ogen, hoewel overwonnen herwon hij zijn moed en in razernij schudde zijn zware ketenen. Bijna droeg hij zijn veroveraar weg, terug Hem te slepen, voorover gebogen, en dwong hem om grond te geven., Toen keek zelfs Alcides mij te hulp, en met onze dubbele kracht trokken we de hond mee, gek van woede en een vruchteloze oorlog, en brachten hem naar de aarde. Maar toen hij het heldere daglicht zag en de heldere ruimtes van de stralende hemel zag, Rees zwarte nacht over hem en hij draaide zijn blik naar de grond, sloot zijn ogen dicht en sloot het gehate licht uit; achteruit draaide hij zijn gezicht en zocht met al zijn nekken de aarde; toen verborg hij in de schaduw van Hercules zijn hoofd.,Seneca, Hercules Furens 1107 ff: Fierce Cerberus, hurching in his lowest cave, his nekken still bound with chains.”

Seneca, Oedipus 160 ff :
” They have burst the bars of abysmal Erebus, the throw of sisters with Tartarean fakkel . . . Donkere Mors (dood) , de dood opent wijd zijn hebzuchtige, gapende kaken en ontvouwt al zijn vleugels . . . Sterker nog, ze zeggen dat de hond zijn ketenen van Taenariaans ijzer heeft gebarsten en door onze velden dwaalt; dat de aarde heeft gerommeld; dat spoken door de bosjes gaan stelen, groter dan sterfelijke vormen.,”Seneca, Oedipus 559 ff :
” dan roept hij de geesten van de doden op, en u die de geesten regeert, en hem die de ingang van de Lethaeïsche stroom blokkeert; o ‘er en o’ er en o ‘ er hij herhaalt een magische rune, en fel, met waanzinnige lippen, zingt hij een charme die de fladderende geesten ofwel kalmeert of dwingt . . . de hele plaats werd geschud en de grond werd van onderen getroffen . . . blinde Chaos wordt opengebarsten, en voor de stammen van Dis wordt een weg gegeven aan de bovenwereld . . . in razernij schudde driekoppige Cerberus zijn zware kettingen.,”

Seneca, Phaedra 222 ff:
“Trust not in Dis . Hoewel hij zijn rijk verbreekt, en hoewel de stygische hond de grim doors bewaakt, ontdekt Theseus alleen verboden wegen.Seneca, Troades 402 ff: Taenarus and the cruel tyrant ‘ s kingdom and Cerberus, guarding the portal of no easy passage.”

Statius, Thebaid 2. 27 (trans. Mozley) (Roman epic C1st A. D.,”Cerberus liggend op de duistere drempel waargenomen hen, en grootgebracht met al zijn monden wijd agape, woest zelfs naar het invoeren van de mensen; maar nu zijn zwarte nek zwol alle bedreigend, nu had hij gescheurd en verspreid hun botten op de grond, had niet de god met tak Lethaean kalmeerde zijn borstelige frame en dof met drievoudige sluimer de steely glare.”

Statius, Thebaid 4. 410 ff :
” ‘noch laat Cerberus tussen zijn hoofden, en draai opzij de geesten die het licht missen.'”

Apuleius, de Gouden ezel 1. 15 ff (trans. Walsh) (Roman c2nd A. D.,):
“Op dat moment, als ik me goed herinner, gaapte de aarde open . Ik ving een glimp op van Tartarus diep beneden, en van Cerberus wachtend om een maaltijd van mij te maken om zijn honger te herbeleven.”

Apuleius, the Golden Ass 6. 19 ff:
” Wanneer u de rivier bent overgestoken en een beetje verder bent gevorderd, zullen sommige oudere vrouwen die aan het weefgetouw weven u smeken om een handje te helpen voor een korte tijd. Maar het is je ook niet toegestaan om dat aan te raken, want al deze en vele andere afleidingen maken deel uit van de hinderlaag die Venus zal Instellen om je te bewegen een van de cakes uit je handen te bevrijden., Beeld je niet in dat het verlies van een gewone gerstkoek een triviale zaak is, want als je een van hen opgeeft, zal het daglicht van deze wereld boven je totaal worden ontzegd. Posted there is a massive hound with a huge, triple-formed head. Deze monsterlijke, angstaanjagende bruut confronteert de doden met donderend geblaf, hoewel zijn bedreigingen zinloos zijn omdat hij ze geen kwaad kan doen. Hij houdt constant de wacht voor de drempel en de donkere hal van Proserpina, en beschermt die verlaten verblijfplaats van Dis . Je moet hem ontwapenen door hem een taart aan te bieden als zijn buit., Dan kunt u gemakkelijk langs hem, en krijgen onmiddellijke toegang tot Proserpina zelf . . . Als je hebt verkregen wat ze je geeft, moet je je weg terug vinden, met behulp van de resterende taart om de wreedheid van de hond te neutraliseren.”

de OUDE GRIEKSE KUNST

SOURCES

GREEK

ROMAN