maar het was niet altijd zo. Guarani was een gediscrimineerd taal en de sprekers ervan werden eeuwenlang lastiggevallen en agressief. De laatste fase van vervolging en poging om het gebruik ervan te verstikken was de 35 jaar dictatuur van Alfredo Stroessner, die eindigde in 1989.het was toen dat Guarani een carrière van claim begon die culmineerde in haar proclamatie als een van de twee officiële talen van Paraguay in de Grondwet van 1992., Artikel 77 is ook gewijd aan”onderwijs in de moedertaal”. Precies, de Verenigde Naties vieren deze 2 februari de Internationale Dag van de moedertaal, die dit jaar deel uitmaakt van de herdenking van het Internationaal Jaar van de inheemse talen.
Teresa Medina is een Paraguayaanse grafisch ontwerper die werkte bij de VN. Teresa kwam oorspronkelijk uit Concepción, een stad op iets meer dan 200 kilometer ten noorden van Asunción, en groeide op met het luisteren naar Guarani.,
op het moment dat ik het hoorde was Guarani praktisch verboden
” mijn ouders hadden een bedrijf en mijn vader werkte met de boeren. Ze kwamen thuis winkelen. Daar hoorde ik mensen praten en daar leerde ik Guarani. Ik weet niet hoe ik het moet schrijven, gewoon erover praten. De meeste mensen in Concepción spreken Guarani. Wat niet gebeurt in de hoofdstad. Maar op het moment dat ik het leerde, was Guarani praktisch verboden”, herinnert hij zich.,
gekleineerd en verboden
Teresa herinnert aan de minachting die er was voor Guarani voordat het een officiële taal werd. Naast het feit dat het niet op school werd onderwezen, wilden veel gezinnen niet dat hun kinderen het leerden, ondanks het feit dat het vaak de moedertaal van de ouders was.”een persoon die Guarani sprak werd verteld dat hij een guaranga was en sommige ouders wilden niet dat hun kinderen als guarango’ s werden beschouwd,” zegt hij., in sommige huizen was het ten strengste verboden om het te gebruiken en in andere, zoals het geval was in Teresa ‘ s, werd weinig gesproken en de dagelijkse familiecommunicatie was in het Spaans.
maar de kinderen die het verboden hadden, slaagden erin om onderling die inheemse taal te spreken die ze leuk vonden zonder te weten dat dit het beschermde en het gebruik ervan verhinderde.,
Survival of the language
De minister van het secretariaat van de politieke taal van Paraguay, Ladislaa Alcaraz, toegeschreven aan het overleven van de guarani aan de overdracht van moeders aan kinderen en aan het doorzettingsvermogen van de sprekers, die weigerden de erfgoedtaal van de inheemse bevolking met dezelfde naam te verlaten.,met elke taal die verdwijnt, verliest de wereld een schat aan traditionele kennis, zegt Guterres Bolivia, vooraanstaand in de bescherming en bevordering van inheemse talen in Paraguay spreekt 90% van de niet-inheemse bevolking guarani, wat het onderscheidt van de rest van de landen van Latijns-Amerika, waar de inheemse talen alleen in de inheemse gemeenschappen worden gesproken.
” De inheemse Guarani-vrouw heeft de taal aan kinderen doorgegeven., Dit is een van de oorzaken van het overleven van de Guarani in Paraguay, en de loyaliteit van de sprekers, die het bleven spreken ondanks vele situaties van vervolging, verbod, het opleggen van een Europese taal.”Volgens Minister Alcaraz, in het geval van Paraguay, gaf de bevolking die door een proces van miscegenatie ging aanleiding tot een tweetalige natie vanaf het begin, toen de Guaraní zich begon te mengen met de Spaanse conquistadores.,
De inheemse Guarani-vrouw heeft de taal doorgegeven aan kinderen
“Het is niet genoeg om het juiste wettelijke kader te hebben om de taal officieel te maken,” zegt Alcaraz.Maar de erkenning van de officiële taal heeft nog niet bereikt dat het Guarani op alle gebieden op hetzelfde niveau wordt geplaatst als het Spaans en momenteel hard werkt om ervoor te zorgen dat in 2021 beide talen gelijk zijn in het openbaar bestuur en in de drie bevoegdheden van de staat.,
schriftelijke aanwezigheid
Guarani is normaal bij oraal gebruik, maar heeft geen vaste schriftelijke aanwezigheid, bijvoorbeeld, officiële documenten zijn nog niet in Guarani.onder leiding van het Secretariaat voor taalbeleid begint Paraguay dit proces en heeft het al enkele presidentiële decreten, resoluties en formulieren in beide talen, “maar we bevinden ons nog in de beginfase van het geschreven gebruik”, benadrukt de minister.
” vanaf 2021 kan het schriftelijk gebruik van de Guarani-taal vereist zijn., Vandaag de dag is het hoorbaar in alle ruimtes, in alle sociale lagen, maar het is niet zichtbaar.”
de taak is echter niet eenvoudig.
“het is een lang, traag proces, omdat het ook de culturele transformatie inhoudt van het bedenken en geloven van de sprekers zelf dat deze taal niet alleen voor omgangstaal is, maar ook moet overstijgen tot het formele gebruik van het openbaar bestuur, en dat is het traagste proces.”
om het formele gebruik van Guarani te standaardiseren, hebben de inspanningen van de Paraguayaanse staat zich gericht op de onderwijssector.,
“het onderwijsprogramma van Paraguay is tweetalig Guarani-Spaans. Vanaf de eerste schooljaren tot het secundair onderwijs is het verplicht. Wat we nog niet hebben bereikt is een universitaire carrière in Guarani. We zijn echter klaar voor het hoger onderwijs met de aanwezigheid van Guarani in het curriculum.”
vooroordelen en identiteit
minister Alcaraz geeft aan dat dit vanaf het begin het geval was.,De strijd is zwaar geweest en duurt tot op de dag van vandaag voort, want helaas zijn er na meer dan 25 jaar officieel optreden nog steeds sporen van een ambivalente en bevooroordeelde perceptie met betrekking tot het gebruik van Guarani.
” de formalisering van de Guarani heeft te maken met een engagement voor onze geschiedenis, onze identiteit. Er was altijd de viering van een verovering en, aan de andere kant, de minderheidssector, die kan overeenkomen met de 7 procent die geen Guarani gebruikt, die reageerde door de taal te associëren met vertraging, gebrek aan ontwikkeling., Deze twee houdingen hebben ons altijd begeleid. Er is verzet en strijd om Guarani.”
De verdediging en de rechtvaardiging van Guarani overwinnen echter het verzet en is nu een taal geworden die gebruikt wordt door politici, die niet langer bang zijn om het te spreken in officiële daden en het te gebruiken in hun campagnes als kandidaten voor een openbaar ambt.,
de formalisering van de guarani is een verbintenis van onze geschiedenis, onze identiteit
het secretariaat van taalbeleid zijn werk is gebaseerd op een humanistische visie:” we waarderen deze taal omdat er sprekers zijn die erin leven, en die bevolking taalrechten heeft, ” zegt het hoofd van die eenheid.Teresa Medina is het ermee eens dat de negatieve perceptie van Guarani aan het veranderen is, vooral onder jongeren, die al op school leren spreken en schrijven.,
Volgens Minister Alcaraz kruist de taal alle sociale lagen en is er een verandering sinds de opname ervan in het onderwijsgebied, naast het feit dat het al aanwezig is in alle openbare diensten. “De autoriteiten uiten zich probleemloos in Guarani.”
echter, discriminatie van sprekers van de taal blijft bestaan in sommige bevolkingsgroepen, die Guarani blijven stigmatiseren. De Guarani spreker wordt geassocieerd met achterlijkheid “en zelfs de taal wordt beschuldigd van armoede” onwetendheid”, klaagt Alcaraz.,deze houding heeft ertoe geleid dat zelfs vandaag de dag sommige Paraguayanen die het Guarani als moedertaal hebben, de taal niet aan hun kinderen onderwijzen, omdat ze denken dat dit hen in staat zal stellen naar een betere toekomst te streven.om deze misvatting te keren, promoot de Paraguayaanse regering van het secretariaat van taalbeleid ook het gebruik van Guarani in de staatsmedia, met name in de radio, die zij als een “ideaal” medium beschouwt om een positief beeld van de taal te verspreiden en het gebruik ervan te bevorderen.,
trots
deze promotie heeft te maken met bewustzijn van identiteit, erkenning van het nut en trots in het spreken van een originele taal.
Ik ben er trots op dat ik de taal van de Indianen spreek
en het wordt beetje bij beetje bereikt. Teresa Medina gelooft dat de negatieve perceptie van Guarani aan het veranderen is en dat het een bron van trots is voor veel Paraguayanen.,
” Ik ben er in ieder geval trots op dat ik Guarani spreek omdat ik kan communiceren met de mensen op het platteland, ik naar de markt ga en met de mensen kan praten. Er zijn mensen die nog steeds vinden dat het nutteloos is, maar nee, het is een trots om als officiële taal de taal van de Indianen te hebben en ik voel me bijzonder trots om de taal van de Indianen te spreken.”